Σχεδόν ένας στους τρεις ξέρει από τη δική του εμπειρία ότι το φτυάρι πάνω σε μια παλιά γούρνα για να ζυμώσει το μείγμα απέχει πολύ από μια ευχάριστη εμπειρία. Και κάθε δεύτερο άτομο το γνωρίζει από τις ιστορίες των φίλων του. Επομένως, το ζήτημα του πώς να φτιάξετε ένα μπετονιέρα με τα χέρια σας δεν είναι καθόλου αδρανές. Σε τελική ανάλυση, λίγο τεταμένη στην αρχή, μπορείτε να διευκολύνετε σημαντικά τη ζωή σας στο μέλλον. Σκεφτείτε πόσο εύκολο είναι να πραγματοποιήσετε αυτήν την επιχείρηση και ποιες παγίδες μπορεί να συμβούν στη διαδικασία.
Περιεχόμενο
- Υφιστάμενες επιλογές συσκευής και οι διαφορές τους
- Διαδικασία συναρμολόγησης χειροκίνητης κίνησης
- Διαδικασία συναρμολόγησης μιας ηλεκτρικής συσκευής κίνησης
Υφιστάμενες επιλογές συσκευής και οι διαφορές τους
Ο κύριος διαχωρισμός εξαρτάται από τον τρόπο ζύμωσης του μείγματος. Χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες τέσσερις βασικές μέθοδοι, οι οποίες χρησιμοποιούνται σε διάφορα μοντέλα..
- Μέθοδος βαρύτητας
Πραγματοποιείται λόγω της βοηθητικής δύναμης του πλανήτη Γη μας. Περιστρεφόμενο, το τύμπανο σηκώνει στα τοιχώματά του μια τοις εκατό ποσότητα του μείγματος, το οποίο στη συνέχεια πέφτει πίσω στα υπολείμματα παρακάτω. Έτσι, χτυπώντας ξανά και ξανά, το μείγμα αναμιγνύεται και εμφανίζεται στο τέλος σε μια μορφή που είναι αρκετά ικανοποιητική για τον κατασκευαστή. Είναι αδύνατο να χρησιμοποιήσετε αυτήν την επιλογή στην κλίμακα ενός μεγάλου κατασκευαστικού έργου. Η ποιότητα του τελικού προϊόντος απέχει πολύ από την ιδανική και ο όγκος του μίγματος που ζυμώνεται ταυτόχρονα είναι μικρός (διαφορετικά η ποιότητα θα υποφέρει).
- Μηχανική μέθοδος
Τα απαραίτητα συστατικά χύνονται σε ένα σταθερό δοχείο, το οποίο αναμιγνύεται μεταξύ τους μέσω ενός κοχλία που περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του. Εκτός από την υποδεικνυόμενη κίνηση, ο κοχλίας πρέπει να κινείται κατά μήκος της περιμέτρου του δοχείου εάν η διάμετρος του είναι πολύ μικρότερη από τη διάμετρο του τελευταίου. Αυτή η επιλογή δεν χρησιμοποιείται για μεγάλους όγκους εργασίας, καθώς το ενεργειακό της κόστος είναι πολύ μεγάλο. Όταν προσπαθείτε να χρησιμοποιήσετε μια απλοποιημένη έκδοση στο σπίτι (ένα τρυπάνι με ακροφύσιο μίξερ), μπορεί επίσης να αποτύχει. Η συσκευή δεν προορίζεται για μακροχρόνια λειτουργία και εάν κάνετε διαλείμματα, το μείγμα θα παγώσει.
- Μέθοδος δόνησης
Το μείγμα σε ένα σταθερό δοχείο αναμιγνύεται με ένα ειδικό μίξερ, το οποίο δημιουργεί κύματα σε αυτό. Χρησιμοποιώντας αυτήν τη μέθοδο, επιτυγχάνεται μια πολύ υψηλής ποιότητας λύση. Χρησιμοποιείται συχνότερα σε έργα που σχετίζονται με την κατασκευή σύνθετων κατασκευών (για παράδειγμα φράγματα). Πρακτικά δεν χρησιμοποιείται στο σπίτι.
- Συνδυασμένες μέθοδοι
Είναι τα πιο διαδεδομένα. Η μηχανική και η βαρυτική μέθοδος ζύμωσης συνδυάζονται. Είτε πρόκειται για περιστρεφόμενο δοχείο με περιστρεφόμενα ακροφύσια ζύμωσης μέσα σε αυτό, είτε είναι περιστρεφόμενο δοχείο με άκαμπτα νεύρα στα εσωτερικά του τοιχώματα. Η ποιότητα του τελικού προϊόντος είναι πολλές φορές υψηλότερη από αυτήν της απλής βαρυτικής μεθόδου και το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας είναι αρκετές φορές μικρότερο από ό, τι όταν χρησιμοποιείτε μόνο τη μηχανική μέθοδο.
Διαδικασία συναρμολόγησης χειροκίνητης κίνησης
Πριν αρχίσετε να καταλαβαίνετε πώς να φτιάξετε ένα μπετονιέρα, θα καθορίσουμε ποια εργαλεία και λεπτομέρειες χρειαζόμαστε κατά τη λειτουργία.
- Χωρητικότητα με χωρητικότητα περίπου 200 λίτρων. Το υλικό δεν έχει μεγάλη σημασία, μπορεί ακόμη και να είναι ανθεκτικό πλαστικό.
- Μια μεταλλική ράβδος κυκλικής διατομής, η οποία θα παίζει το ρόλο ενός άξονα.
- 200 mm καρφιά που θα είναι μέρος της χτένας που χρησιμοποιείται για πιο λεπτομερή ζύμωμα.
- Δύο μεταλλικές ράγες των οποίων το μήκος είναι ίσο με το ύψος της δεξαμενής.
- Μεταλλικοί σωλήνες προφίλ, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για τη δημιουργία πλαισίου και λαβών στήριξης.
- Κορώνα στροφαλοφόρου για τη στερέωση του άξονα.
- Μεντεσέδες της πόρτας.
- Δύο βρόχοι (από την κλειδαριά αγκίστρου).
- Ελαστικός συμπιεστής.
Η φωτογραφία δεν δείχνει ένα πολύ σημαντικό στοιχείο. Για να διαρκέσει ο σχεδιασμός όσο το δυνατόν περισσότερο, είναι απαραίτητο να ενισχυθεί η σύνδεση του άξονα με το τύμπανο. Στα άνω και κάτω καπάκια της δεξαμενής, είναι καλύτερα να συγκολλήσετε δύο μεταλλικές ράγες που διασταυρώνονται μεταξύ τους
Σχεδόν όλες οι συνδέσεις γίνονται με συγκόλληση, εκτός από την προσάρτηση της κορώνας στο πλάι της δεξαμενής και του καπακιού.
Η συναρμολόγηση πραγματοποιείται με την ακόλουθη σειρά:
- Θέσεις υποστήριξης συγκόλλησης.
Το ύψος των ραφιών είναι ρυθμιζόμενο κατά την κρίση σας, αλλά είναι επιθυμητό η τελική κατασκευή να είναι τουλάχιστον 1,2 μ. Διαφορετικά, η διαδικασία πλήρωσης της δεξαμενής και απελευθέρωσής της από το μείγμα θα είναι προβληματική. Το πλάτος των κάθετων στηριγμάτων πρέπει να είναι περίπου διπλάσιο του πλάτους της δεξαμενής. Τα πλάγια στηρίγματα συγκολλούνται σε γωνία 45 μοιρών.
- Κοπή τρύπας πόρτας.
Οι διαστάσεις της τρύπας καθορίζονται ξεχωριστά, αλλά οι πιο αποδεκτοί δείκτες είναι 30×30 εκ. Η περιοχή αποκοπής πρέπει να είναι ελαφρώς μειωμένη, όχι μεγαλύτερη από 0,5 cm (σε κάθε πλευρά). Μια λαστιχένια σφραγίδα κολλάται γύρω από την περίμετρο της οπής. Στην ίδια την πόρτα και στη δεξαμενή κοντά στην άκρη της τρύπας, στερεώνονται δύο δακτύλιοι από την κλειδαριά, οι οποίοι θα στερεωθούν με κοτσίδα.
- Στερέωση γκανιότας μέσα στη δεξαμενή.
Τα καρφιά συγκολλούνται σε μεταλλικές ράγες σε βήματα των 5-10 εκ. Οι ράγες συγκολλούνται εντός της δεξαμενής απέναντι από το άλλο..
- Στερέωση άξονα.
Οι κορώνες συνδέονται στις πλευρές της δεξαμενής με βίδες και παξιμάδια. Ένας άξονας περνάει μέσα από τις οπές, οι οποίες συγκολλούνται στις κορώνες των αρμών. Το σημείο προσάρτησης ενισχύεται με συγκολλημένες ράγες.
- Συναρμολόγηση των λαβών και της δεξαμενής στο πλαίσιο βάσης.
Η κορυφή του στηρίγματος στήριξης πρέπει να βρίσκεται μεταξύ της δεξαμενής και της άκρης του άξονα. Στις ορθοστάτες, ανοίγονται οπές για τον άξονα. Οι συνδετήρες πραγματοποιούνται με δύο μεταλλικές ροδέλες, οι οποίες στερεώνονται με βίδες και παξιμάδια. Οι λαβές με τη μορφή του γράμματος “G” συγκολλούνται στις άκρες του άξονα.
Διαδικασία συναρμολόγησης μιας ηλεκτρικής συσκευής κίνησης
Το ίδιο το πλαίσιο με τη δεξαμενή μπορεί να κατασκευαστεί σχεδόν το ίδιο με αυτό που περιγράφηκε προηγουμένως. Αλλά αντί των λαβών με τις οποίες πραγματοποιήσαμε χειροκίνητο ζύμωμα, είναι εγκατεστημένη μια ειδική συσκευή με κινητήρα.
Συνήθως, ένας οδοντωτός δακτύλιος χρησιμοποιείται στα εργοστασιακά στοιχεία, αλλά για εμάς δεν θα είναι η καλύτερη λύση. Πρώτον, το κόστος του είναι αρκετά υψηλό. Δεύτερον, δεν μπορούν όλοι να κάνουν κάτι τέτοιο ανεξάρτητα.
Μια αξιόλογη αντικατάσταση μπορεί να είναι μια συσκευή συναρμολογημένη από τα ακόλουθα μέρη:
- σφόνδυλος (από οποιοδήποτε, ακόμη και πολύ παλιό, αυτοκίνητο).
- γρανάζι γραναζιού (χρησιμοποιώντας το, η μίζα θα συνδεθεί με το σφόνδυλο).
- πλήμνη τροχού.
Για να εξασφαλιστεί η απαραίτητη ταχύτητα περιστροφής, είναι απαραίτητο να συμπληρωθεί το κιβώτιο ταχυτήτων με έναν ιμάντα
Επιπλέον, υπάρχει μια άλλη διαφορά. Ο άξονας δεν είναι συγκολλημένος στη δεξαμενή, θα περιστραφεί χρησιμοποιώντας έναν κινητήρα και η ίδια η δεξαμενή θα παραμείνει στάσιμη. Καμία ράχη δεν συγκολλάται μέσα στη δεξαμενή, αντί αυτών, οι λεπίδες συγκολλούνται στον άξονα, ο οποίος θα ζυμώσει.
Η φωτογραφία δείχνει ανοιχτό σχέδιο, αλλά είναι άβολο στο ότι σε υψηλή ταχύτητα περιστροφής το μείγμα ψεκάζεται πολύ. Συνιστάται η συγκόλληση στο δεύτερο μέρος της δεξαμενής μετά την τοποθέτηση των λεπίδων.
Η αυτοπαραγωγή ενός μίκτη σκυροδέματος θα βοηθήσει στην επιτάχυνση των κατασκευαστικών εργασιών τουλάχιστον τρεις φορές (στην περίπτωση που χρησιμοποιείται η χειροκίνητη έκδοση). Επιπλέον, θα απαλλαγείτε από την ανάγκη όχι μόνο για μια ακριβή αγορά, αλλά και για μια λιγότερο ακριβή συσκευή ενοικίασης.
