Όταν το λευκό χνουδωτό χιόνι καλύπτει τα πάντα, όλοι είναι ευχαριστημένοι – παιδιά και ενήλικες. Είναι αλήθεια, εάν μιλάμε για ιδιοκτήτες ιδιωτικών σπιτιών, τότε πρέπει να ιδρώνουν αρκετά όταν σχηματίζουν κινήσεις χιονιού στην αυλή. Αλλά μπορείτε να διευκολύνετε αυτήν τη δύσκολη δουλειά, για παράδειγμα, κάνοντας έναν ανεμιστήρα χιονιού με τα χέρια σας. Ας μάθουμε τι χρειάζεται για αυτό και πώς να εκτελέσουμε μια τέτοια εργασία.
Περιεχόμενο
- Μια εκδρομή στην ιστορία του φυσητήρα χιονιού
- Τι χρειάζεται για έναν απλό ανεμιστήρα χιονιού
- Τι να επιλέξετε το σχέδιο του φυσητήρα χιονιού
- Κάνε τον εαυτό σου βήμα-προς-βήμα διαδικασία δημιουργίας φυσητήρα χιονιού
- Οι αποχρώσεις της κατασκευής ενός σπιτικού ανεμιστήρα χιονιού
Μια εκδρομή στην ιστορία του φυσητήρα χιονιού
Η πρώτη χιονοστιβάδα εφευρέθηκε σε μια χώρα που φημίζεται για τους χιονισμένους χειμώνες της. Πρόκειται για τον Καναδά, κάτοικος αυτής της χώρας με το όνομα Ρόμπερτ Χάρις κατοχύρωσε μια τέτοια συσκευή το 1870. Τότε χρειαζόταν μια συσκευή για να καθαρίσει τις σιδηροδρομικές γραμμές από χιόνι. Αλλά ο πρώτος περιστροφικός ανεμιστήρας χιονιού, ο οποίος είχε ήδη παραχθεί σε βιομηχανική κλίμακα, δημιουργήθηκε από τον μηχανικό Orange Jull. Το 1884, ο Leslie αγόρασε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το πνευματικό του παιδί, το οποίο μέχρι το 1971 παρήγαγε μια τέτοια τεχνική.
Στην εποχή της δημιουργίας των πρώτων χιονοστιβάδων, οι ιδιοκτήτες ιδιωτικών σπιτιών δεν φαντάστηκαν καν πόσο συμπαγή και άνετα θα γινόταν..
Αν μιλάμε για αυτοκινούμενα μηχανήματα, ο εξοπλισμός που αφαιρεί το χιόνι από μόνος του εφευρέθηκε από τον Arthur Sicard από το Μόντρεαλ. Παρεμπιπτόντως, ο καινοτόμος δεν σταμάτησε να δημιουργεί μια μηχανή: άνοιξε τη δική του εταιρεία, η οποία υπάρχει μέχρι σήμερα, και ο εξοπλισμός του θεωρείται ηγέτης όσον αφορά την αξιοπιστία και την απόδοση.
Οι ανεμιστήρες χιονιού για ιδιωτική χρήση εμφανίστηκαν αρκετά αργά: το 1952. Δημιουργήθηκαν από μηχανικούς της αμερικανικής εταιρείας Toro. Σε μόλις ένα έτος της εφεύρεσης, η εταιρεία πούλησε περισσότερες από 30 χιλιάδες τέτοιες συσκευές.!
Μέχρι σήμερα, τέτοιες μονάδες έχουν βελτιωθεί και είναι συμπαγείς και εύχρηστες μηχανές. Αλλά το κόστος τους είναι τέτοιο που δεν μπορούν όλοι οι ιδιοκτήτες σπιτιού να τις αγοράσουν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί τεχνίτες προσπαθούν να φτιάξουν σπιτικά χιονοστιβάδες. Πώς το κάνουν και τι χρειάζεται για αυτό, περαιτέρω θα το πούμε με περισσότερες λεπτομέρειες.
Τι χρειάζεται για έναν απλό ανεμιστήρα χιονιού
Για να φτιάξετε μια τέτοια μονάδα μόνοι σας, πρέπει πρώτα να προετοιμάσετε υλικά για αυτήν. Αλλά πρέπει να ξεκινήσετε μελετώντας τους τύπους εξοπλισμού για να επιλέξετε την επιλογή που μπορείτε να κάνετε μόνοι σας.
Τα χιόνια χωρίζονται σε δύο ομάδες, ανάλογα με το αν κινούνται λόγω λειτουργίας του κινητήρα ή σε χειροκίνητη λειτουργία. Η πρώτη επιλογή προϋποθέτει ότι το αυτοκίνητο κυριολεκτικά οδηγείται και μοιάζει περισσότερο με ένα μίνι τρακτέρ. Αλλά για αυτό θα πρέπει να επιλέξετε έναν ισχυρό κινητήρα – από 10 ίππους και επίσης να είστε σε θέση να συναρμολογήσετε τη δομή με τέτοιο τρόπο ώστε ο κινητήρας να ωθεί όχι μόνο τα μέρη εργασίας, αλλά και τα τροχοφόρα να λειτουργούν.
Εάν επιθυμείτε, και η διαθεσιμότητα ανταλλακτικών, μπορείτε να κάνετε μια πλήρη αυτοκινούμενη χιονοστιβάδα.
Είναι πολύ πιο εύκολο να κατασκευάσετε τα φυσητήρες χιονιού που κινεί ένα άτομο. Προσπαθήστε να το κάνετε σύμφωνα με τις προτάσεις μας. Για αυτό θα χρειαστείτε:
- πλαίσιο τροχού;
- κινητήρας;
- δεξαμενή καυσίμων;
- μπαστούνια ελέγχου;
- κάδος χιονιού;
- σωλήνας εκκένωσης χιονιού.
Τι να επιλέξετε το σχέδιο του φυσητήρα χιονιού
Πριν αρχίσετε να κατασκευάζετε ένα σπιτικό φυσητήρα χιονιού, πρέπει να αποφασίσετε σε ποιον κινητήρα θα λειτουργήσει. Για παράδειγμα, μπορεί να ξεκινήσει από μια ηλεκτρική μονάδα. Αλλά τότε μπορούν πραγματικά να αφαιρέσουν το χιόνι μόνο κοντά στο σπίτι. Αλλά μια τέτοια μονάδα θα είναι πιο οικονομική.
Ο ανεμιστήρας χιονιού με βενζίνη θεωρείται ευέλικτος και ευέλικτος. Είναι αλήθεια ότι είναι πιο ακριβό να διατηρηθεί. Έτσι, όταν επιλέγετε, αξίζει να θυμάστε όλες αυτές τις αποχρώσεις.
Όταν φτιάχνετε μια μονάδα αφαίρεσης χιονιού με τα χέρια σας σε μια ηλεκτρική μονάδα, πρέπει να επιλέξετε ένα καλώδιο που έχει σχεδιαστεί για χρήση σε θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν..
Ένας άλλος ανεμιστήρας χιονιού μπορεί να είναι ένα και δύο στάδια. Το πρώτο λειτουργεί λόγω του γεγονότος ότι ένας ταχέως περιστρεφόμενος τρυπάνι δέχεται και ρίχνει χιόνι. Στο δεύτερο μοντέλο, εκτός από τις βίδες, λειτουργεί και ο ρότορας του ρότορα. Δηλαδή, πρώτα ο ρότορας εισέρχεται στη μάζα του χιονιού και μετά ο κοχλίας εκτελεί το μέρος του έργου. Πιστεύεται ότι αυτή η επιλογή είναι απαραίτητη για περιοχές όπου οι χειμώνες είναι ιδιαίτερα γενναιόδωροι στο χιόνι..
Επίσης, για οποιαδήποτε απόδοση χιονοστιβάδας, αξίζει να επιλέξετε τα ελαφρύτερα μέρη εάν κινείται λόγω της δύναμης έλξης ενός ατόμου. Σε τελική ανάλυση, η συνεργασία μαζί της θα είναι πολύ πιο εύκολη.
Κάνε τον εαυτό σου βήμα-προς-βήμα διαδικασία δημιουργίας φυσητήρα χιονιού
Ήρθε η ώρα να μετακινηθείτε από τη θεωρία στην πρακτική και να ξεκινήσετε να κάνετε μια χιονοστιβάδα. Το πρώτο βήμα είναι να φτιάξετε ένα πλαίσιο. Μπορεί να συγκολληθεί από μια μεταλλική γωνία. Στη συνέχεια, πρέπει να συνδέσετε μεταλλικές λωρίδες στο πλαίσιο, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη στερέωση της πλατφόρμας για τον κινητήρα. Οι λαβές ελέγχου είναι επίσης βιδωμένες εδώ..
Το δεύτερο στάδιο είναι η εγκατάσταση του κινητήρα στην πλατφόρμα. Είναι αφαιρούμενο έτσι ώστε να διευκολύνεται η διαδικασία συντήρησης και επισκευής του κινητήρα..
Το τρίτο στάδιο είναι η προετοιμασία του κάδου, του τρυπιού και των οδηγών. Για παράδειγμα, ένας κάδος μπορεί να είναι κατασκευασμένος από σίδερο οροφής και τα πλαϊνά του τοιχώματα είναι επίσης κατασκευασμένα από κόντρα πλακέ. Όσο για το πλάτος αυτού του τμήματος, το βέλτιστο μέγεθος είναι 50 cm.
Μια ζώνη ή αλυσίδα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βίδα.
Για να καταλήξετε στο συμπέρασμα για την απόρριψη χιονιού, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μόνο ένα κομμάτι σωλήνα αποχέτευσης. Η διάμετρος του πρέπει να είναι 160 mm.
Ο ιμάντας μεταφοράς είναι κατάλληλος για βίδες και συνδέονται με τον άξονα μετάδοσης κίνησης, ο οποίος μπορεί να είναι κατασκευασμένος από μεταλλική πλάκα. Οι οδηγοί κατασκευάζονται από συνηθισμένες ράβδους. Με τη βοήθεια πλαστικών ταμπόν, μπορούν να τους δοθεί μεγαλύτερη ομαλότητα, τότε ολόκληρη η δομή θα είναι καλύτερα να γλιστρήσει στο χιόνι. Ωστόσο, ορισμένοι τεχνίτες προτιμούν να φέρουν το φυσητήρα χιονιού στους τροχούς. Τι να επιλέξετε – σκι ή τροχοί, ένα προσωπικό θέμα κάθε πλοιάρχου. Μερικοί άνθρωποι προτιμούν να εργάζονται με την κατασκευή στους τροχούς, ενώ άλλοι βρίσκουν ότι μαζί τους το αυτοκίνητο φορτώνεται στο χιόνι.
Οι αποχρώσεις της κατασκευής ενός σπιτικού ανεμιστήρα χιονιού
Αξίζει να προσθέσετε μερικές σημαντικές προτάσεις που θα σας βοηθήσουν να αποφύγετε την απογοήτευση μετά την κατασκευή ενός φορτηγού χιονιού. Για παράδειγμα, μέρη όπως δακτύλιοι ή μπουλόνια ασφαλείας πρέπει να προστεθούν στον κάδο. Δηλαδή, πρέπει να συνδέσουν τον ρότορα και τις βίδες στον άξονα μετάδοσης κίνησης. Επειδή δεν θα επιτρέψουν μεγάλα αντικείμενα στον κινητήρα, τα οποία απειλούν τον κινητήρα. Διαφορετικά, υπάρχει κίνδυνος να μπλοκάρει.
Η δεύτερη σημαντική απόχρωση είναι η επιλογή των ρουλεμάν που απαιτούνται για την περιστροφή της βίδας. Υπάρχει μόνο μία απαίτηση για αυτά – αυτά τα ανταλλακτικά πρέπει να είναι κλειστά. Διαφορετικά, το χιόνι θα πέσει μέσα και ο εξοπλισμός θα αποτύχει γρήγορα..
Αξίζει να προσθέσετε ότι για την κατασκευή σπιτικού φυσητήρα χιονιού, μπορείτε να παραλάβετε οποιοδήποτε αυτοσχέδιο μέσο. Για παράδειγμα, ορισμένοι τεχνίτες μοιράζονται ότι αντί για μεταφορική ταινία, χρησιμοποιήθηκε ένα πλευρικό τοίχωμα ελαστικών για να φτιάξει το τρυπάνι. Τέλος, ένα έτοιμο χιονοστιβάδα μπορεί να γίνει πολύ καλύτερο εάν έχει ήδη τελειώσει με απόχρωση – πιθανότατα, δεν θα φαίνεται χειρότερο από το εργοστασιακό, αλλά θα διαρκέσει πολύ καιρό.
