Αυτόνομα λύματα – οδηγίες για ανεξάρτητη συσκευή

Αυτόνομα λύματα

Γνωρίστε σήμερα ένα σπίτι με παραδοσιακό παρελθόν τουαλέτες δρόμου Είναι σχεδόν αδύνατο, επειδή οι περισσότεροι ιδιοκτήτες ιδιωτικών σπιτιών προσπαθούν πρώτα απ ‘όλα να οργανώσουν ένα αυτόνομο σύστημα αποχέτευσης που θα τους παρέχει άνετη διαβίωση. Το ανεξάρτητο σύστημα αποχέτευσης επιτρέπει όχι μόνο να μην σκέφτεται πού, πώς και πότε να απορρίπτονται τα απόβλητα, αλλά επίσης βοηθά στην εξουδετέρωση, δημιουργώντας μια υγιή και καθαρή ατμόσφαιρα γύρω από το σπίτι. Αλλά προτού αρχίσετε να αναπτύσσετε ένα έργο για ένα μελλοντικό σύστημα αποχέτευσης, πρέπει να καθορίσετε με σαφήνεια τον εαυτό σας πόσα απόβλητα θα στραγγίζονται σε αυτό, προκειμένου να αποφευχθούν προβλήματα στο μέλλον.

Περιεχόμενο

• Ταξινόμηση συστημάτων αποχέτευσης
• Cesspool και η συσκευή του

• Υπολογισμός του όγκου και του βάθους της δεξαμενής
• Η κατασκευή του απλούστερου υπονόμου

Αυτόνομο σύστημα αποχέτευσης με βάση την αρχή των φρεατίων υπερχείλισης

Ανεξάρτητα λύματα με λειτουργία βιοεπεξεργασίας

Ταξινόμηση συστημάτων αποχέτευσης

Φυσικά, οποιοδήποτε σύστημα αποχέτευσης, αυτόνομο ή όχι, έχει πάντα τα δικά του χαρακτηριστικά. Είναι αδύνατο να βρεθούν δύο πανομοιότυπα. Γι ‘αυτό μπορούν να ταξινομηθούν ατέλειωτα. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένα σημεία που σας επιτρέπουν να χωρίσετε το σύστημα αποχέτευσης σε διάφορους τύπους.

1. Ανάλογα με την ηλεκτρική ενέργεια, τα συστήματα αποχέτευσης είναι:

• Το πτητικό αυτόνομο σύστημα αποχέτευσης χαρακτηρίζεται από το ότι είναι μικρό σε μέγεθος, γεγονός που καθιστά δυνατή την τοποθέτησή του ακόμη και στη μικρότερη περιοχή. Χάρη στην αντλία (συμπιεστής), όλες οι διαδικασίες σε αυτήν προχωρούν αρκετά γρήγορα. Η παρουσία της αντλίας εξαρτά τα συστήματα από την ηλεκτρική ενέργεια. Εκτός από τον περιοδικό καθαρισμό, αυτός ο τύπος συστήματος αποχέτευσης απαιτεί τριμηνιαία συντήρηση, γεγονός που τους καθιστά μια μάλλον ακριβή απόλαυση..
• Το μη πτητικό σύστημα αποχέτευσης δεν είναι απολύτως τίποτα (καλά, εκτός από ένα άτομο, φυσικά) ένα ανεξάρτητο σύστημα στο οποίο όλες οι διαδικασίες πραγματοποιούνται ανεξάρτητα, δηλαδή, από τη βαρύτητα. Φυσικά, ο καθαρισμός και το φιλτράρισμα, στην περίπτωση αυτή, διαρκεί πολύ περισσότερο και το μέγεθος ενός τέτοιου συστήματος είναι πολύ μεγαλύτερο.

2. Ανά τύπο κατασκευής:

• καταβόθρα
• δομή φρεατίου υπερχείλισης
• αυτόνομο σύστημα αποχέτευσης με λειτουργία βιοεπεξεργασίας

Cesspool και η συσκευή του

Ο απλούστερος τύπος συστήματος αποχέτευσης είναι το κλασικό υπόστεγο, το οποίο εδώ και αρκετούς αιώνες έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία όχι μόνο στη Ρωσία, αλλά και σε άλλες χώρες. Αυτός ο τύπος λυμάτων, φυσικά, υπέστη σημαντικές αλλαγές, οι οποίες επωφελήθηκαν μόνο..

Πριν προχωρήσετε στην κατασκευή, θα πρέπει να επιλέξετε ένα μέρος για καταβόθρα, μόνο είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη ότι είναι πιθανό μέρος του νερού να εισχωρήσει εντούτοις στο έδαφος και περαιτέρω στα υπόγεια ύδατα. Επομένως, φροντίστε να μάθετε ποιο είναι το βάθος των υπόγειων υδάτων στο μέρος που έχετε επιλέξει..

Σημαντικό: εάν το βάθος των υπόγειων υδάτων είναι μικρότερο από 2 μέτρα, δεν μπορείτε να χτίσετε ένα υπόστεγο σε αυτό το μέρος.

Εάν υπάρχει φρεάτιο σε μια τοποθεσία καλά, συνιστάται να το τοποθετήσετε σε αξιοπρεπή απόσταση – ιδανικά τουλάχιστον 30 μέτρα. Εάν οι δυνατότητες του ιστότοπού σας δεν είναι τόσο μεγάλες, τοποθετήστε τον αποχέτευση διαγώνια για να αποφύγετε τυχαία διαρροή επιβλαβών λυμάτων σε καθαρό πόσιμο νερό.

Υπολογισμός του όγκου και του βάθους της δεξαμενής

Οποιαδήποτε αυτόνομη αποχέτευση ιδιωτικής κατοικίας, συμπεριλαμβανομένης της δεξαμενής, πρέπει να ξεκινά με υπολογισμούς. Για μια μικρή οικογένεια τριών έως τεσσάρων ατόμων, ο βέλτιστος όγκος (δεδομένου ότι περίπου 250 λίτρα νερού ανά άτομο ανά ημέρα) θα είναι όγκος 1,5 κυβικών μέτρων. μετρητής.

Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν ο όγκος της δεξαμενής είναι μικρότερος, θα χρειαστεί περιοδικός καθαρισμός, δηλαδή, μια κλήση για μια μηχανή αποχέτευσης. Σκεφτείτε επίσης την παρουσία στο σπίτι ενός αυτόματου πλυντηρίου και πλυντηρίου πιάτων (εάν υπάρχει, φυσικά), τα οποία συμβάλλουν επίσης στην αρκετά γρήγορη πλήρωση του κάρτερ.

Ένας άλλος παράγοντας που μπορεί να καθορίσει το μέγεθος του συστήματος αποχέτευσης είναι η κατασκευή της ίδιας της δεξαμενής. Εάν έχει μια επιπλέον οπή απορρόφησης, τότε μέρος της απορροής θα εισέλθει στο έδαφος, το οποίο θα “αυξήσει” σημαντικά το μέγεθός του. Με μικρούς όγκους, ένα τέτοιο σύστημα αποχέτευσης δεν θα βλάψει ούτε τον άνθρωπο ούτε τη φύση.

Ένα τέτοιο απορροφητικό λάκκο γίνεται συνήθως μικρό σε μέγεθος, καθώς η λειτουργία της συσσώρευσης μάζας αποχέτευσης, στην περίπτωση αυτή, εξαφανίζεται. Ωστόσο, το έδαφος μπορεί να αντιμετωπίσει μόνο μια μικρή ποσότητα απορριμμάτων και προϊόντων αποσύνθεσης, όταν διαρρέουν μεγάλοι όγκοι, δηλητηριάζει πρώτα και μετά διαδίδει αυτό το αποτέλεσμα στον περιβάλλοντα χώρο και ακόμη και στους ανθρώπους. Φυσικά, μπορείτε να εφαρμόσετε ντουλάπι τύρφης (ένα μαξιλάρι τύρφης. Το οποίο είναι τοποθετημένο στο κάτω μέρος του λάκκου), το οποίο θα εξαλείψει το επιβλαβές συστατικό κοπράνων των λυμάτων. Σε αυτήν την περίπτωση, εκτός από τον καθαρισμό των αποχετεύσεων, θα έχετε ένα εξαιρετικό κομπόστ για κρεβάτια.

Η κατασκευή του απλούστερου υπονόμου

Ένα αυτόνομο σύστημα αποχέτευσης, ιδίως ένα υπόστεγο, είναι απλό, αλλά μπορεί να χρειαστεί πολύς χρόνος και προσπάθεια από εσάς, εκτός εάν, φυσικά, αποφασίσετε να μεταφέρετε βαρύ εξοπλισμό στον ιστότοπο.

• Το πρώτο στάδιο της εργασίας – τοποθέτηση σωλήνων. Δεν υπάρχει τίποτα περίπλοκο εδώ, η κύρια προϋπόθεση που πρέπει να παρατηρηθεί είναι να τηρήσουμε μια σταθερή κλίση 3-5 μοιρών, έτσι ώστε το νερό να ρέει χωρίς προβλήματα και να μην υπάρχει καθίζηση. Λάβετε υπόψη ότι όσο μεγαλύτερος είναι ο σωλήνας, τόσο μεγαλύτερη είναι η γωνία κλίσης.
• Το δεύτερο στάδιο της εργασίας. Τα τοιχώματα του λάκκου είναι προσεκτικά ευθυγραμμισμένα και ο πυθμένας είναι κατασκευασμένος με μια μικρή κλίση προς την πλευρά όπου σκοπεύετε να κάνετε μια καταπακτή για την άντληση αποχετεύσεων.

Συνήθως σκάβουν μια τρύπα σε τετράγωνο ή ορθογώνιο σχήμα, λιγότερο στρογγυλά, αλλά θα πρέπει να καθορίσετε μόνοι σας τις διαστάσεις.

Το κάτω μέρος του λάκκου είναι επενδεδυμένο με άμμο με στρώμα περίπου 15 εκ. Το σκυρόδεμα χύνεται πάνω από ένα τέτοιο μαξιλάρι όχι λιγότερο από το πάχος της άμμου. Αφού τοποθετήσετε σκυρόδεμα, είναι απαραίτητο να φτιάξετε ένα επίχρισμα από άμμο-τσιμέντο 4 cm. Εάν είναι δυνατόν, δεν μπορείτε να ενοχλείτε και απλώς τοποθετείτε την τελική πλάκα από σκυρόδεμα στο κάτω μέρος της σκαμμένης τρύπας.

Τα τοιχώματα του λάκκου μπορούν να τοποθετηθούν με καμένα τούβλα ή μπορούν να εγκατασταθούν μεταλλικοί ή τσιμεντένιοι δακτύλιοι, καθώς σήμερα μπορείτε να αγοράσετε οτιδήποτε θέλετε.

• Το τρίτο στάδιο της εργασίας. Αφού ολοκληρωθούν όλες οι ρυθμίσεις για την εσωτερική διευθέτηση του υπόστεγου, μπορείτε να προχωρήσετε στην κατασκευή των οροφών. Πρέπει να είναι κατασκευασμένα από πολύ ανθεκτικό και αξιόπιστο υλικό, για παράδειγμα, παχιά στρώματα ή οποιεσδήποτε κατασκευές από οπλισμένο σκυρόδεμα.

Από τις πλευρές, το λάκκο πρέπει να αλληλεπικαλύπτεται κατά τουλάχιστον 40-50 cm, και η πόρτα για την άντληση αποχετεύσεων πρέπει να έχει διαστάσεις περίπου 70 * 70 cm.

Το αυτόνομο λύμα μιας εξοχικής κατοικίας είναι σχεδόν έτοιμο, μένει μόνο να ολοκληρωθεί αυτό που έχει ξεκινήσει. Το τελικό δάπεδο πρέπει να είναι σωστά απομονωμένο από νερό. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε στεγανοποιητικό υλικό, για παράδειγμα, υλικό στέγης, το οποίο είναι τοποθετημένο πάνω σε πλάκες ή στρωτήρες. Στην κορυφή του υλικού στεγών, το χώμα, η άμμος, η σκωρία (γενικά, ό, τι θέλετε) χύνονται με στρώμα περίπου 40 cm.

Φροντίστε να φτιάξετε ένα κάλυμμα που θα σας προστατεύει αξιόπιστα από δυσάρεστες οσμές. Είναι επιθυμητό να είναι διπλό – ένα στο επίπεδο του εδάφους και το δεύτερο στο επίπεδο επικάλυψης. Το χειμώνα, ο χώρος μεταξύ των δύο καλυμμάτων καλύπτεται με σκωρία, πολυστυρένιο, άχυρο ή οποιαδήποτε άλλη μόνωση, προστατεύοντας έτσι τους αγωγούς από το πάγωμα και εσείς από περιττές σπατάλες χρημάτων, χρόνου και προσπάθειας.

Εάν τα αυτόνομα λύματα με τα χέρια σας δεν είναι πρόβλημα για εσάς και είστε έτοιμοι για την επερχόμενη εργασία, τότε η βόθρος είναι ο απλούστερος και ευκολότερος τρόπος. Μπορείτε να δημιουργήσετε ένα τέτοιο σύστημα σε μια εβδομάδα και τον περισσότερο χρόνο που ξοδεύετε για να σκάψετε την ίδια την τρύπα.

Αυτόνομο σύστημα αποχέτευσης με βάση την αρχή των φρεατίων υπερχείλισης

Ένα τέτοιο σύστημα αποτελείται από δύο πηγάδια: το πρώτο χρησιμεύει ως διακανονιστής στερεών αποβλήτων και το δεύτερο ως διεισδυτής.

Το πρώτο πηγάδι είναι κατασκευασμένο από σκυρόδεμα ή μεταλλικούς δακτυλίους με τσιμεντένιο πυθμένα, ή ένα έτοιμο σηπτικό δοχείο από πλαστικό είναι τοποθετημένο στο κάτω μέρος του λάκκου. Το δεύτερο φρεάτιο δεν έχει καθόλου πυθμένα, αλλά είναι επενδεδυμένο με μπάζα ή χαλίκι. Το υγρό που καθαρίζεται από στερεά στοιχεία ρέει μέσω του σωλήνα στο απορροφήσιμο πηγάδι, όπου απορροφάται στο έδαφος.

Κατά τη λειτουργία ενός τέτοιου αυτόνομου συστήματος αποχέτευσης, είναι απαραίτητο να αντλήσετε λάσπη από το πρώτο πηγάδι μία φορά το τέταρτο, διαφορετικά θα δημιουργηθεί στασιμότητα. Αλλά μπορείτε να μειώσετε τον αριθμό των κλήσεων της αποχέτευσης σε μία φορά κάθε έξι μήνες, εάν χρησιμοποιείτε ειδικά βιολογικά προϊόντα που διαλύουν τα στερεά κλάσματα.

Η χρήση ενός συστήματος φρεατίων υπερχείλισης είναι δυνατή μόνο για μικρά εξοχικά σπίτια με ημερήσιο όγκο αποχετεύσεων όχι μεγαλύτερο από 1.500 λίτρα. Τα μεγάλα εξοχικά σπίτια και τα αρχοντικά πρέπει να είναι εξοπλισμένα με άλλες κατασκευές, για παράδειγμα, υπονόμους με λειτουργία βιολογικής επεξεργασίας.

Ανεξάρτητα λύματα με λειτουργία βιοεπεξεργασίας

Τα αυτόνομα συστήματα αποχέτευσης με το δικό τους σταθμό βιολογικής επεξεργασίας είναι μια σηπτική δεξαμενή, η οποία περιλαμβάνει μια μεγάλη δεξαμενή αποθήκευσης και ένα πεδίο διήθησης που συλλέγει όλα τα μολυσματικά και τα απόβλητα. Ένα τέτοιο σύστημα αποχέτευσης θεωρείται σήμερα το πιο σύγχρονο και αποδοτικό, αλλά το κόστος του είναι πολύ υψηλότερο από τα δύο πρώτα συστήματα που περιγράφονται παραπάνω.

Χάρη στη μονάδα βιολογικής επεξεργασίας, η οποία μπορεί να έχει χημική, βιολογική ή μηχανική φύση, επεξεργασία λυμάτων και συσσώρευση ιζημάτων.

• Η χημική μέθοδος επεξεργασίας λυμάτων βασίζεται στη χρήση μιας ποικιλίας χημικών που αλλάζουν τη δομή του υγρού που έχει πέσει στη σηπτική δεξαμενή σε στερεή κατάσταση. Αυτά τα στοιχεία τελικά καταλήγουν στον πυθμένα της δεξαμενής. Αυτή η τεχνολογία, αν και είναι κατάλληλη για εξοχική κατοικία, είναι ακόμη πιο κοινή σε μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις, όπου παρατηρούνται σαφώς οι δόσεις χημικών..
• Ένα σύστημα αποχέτευσης με μηχανικό αυτοκαθαρισμό μπορεί να βρεθεί σε εξοχικές κατοικίες και προαστιακές περιοχές με μικρούς όγκους λυμάτων, για παράδειγμα, εάν ο ιδιοκτήτης ενός τέτοιου σπιτιού δεν κατοικεί μόνιμα εκεί και φτάσει το Σαββατοκύριακο. Αυτή η μέθοδος εγκατάστασης δεν απαιτεί υψηλό οικονομικό κόστος, πρέπει μόνο να περιορίζετε περιοδικά την θρυμματισμένη πέτρα σε υδρορροές και καθαρίζετε περιστασιακά τη σηπτική δεξαμενή από στερεά ιζήματα.
• Η βιολογική μέθοδος καθαρισμού του συστήματος αποχέτευσης βασίζεται στη χρήση βακτηρίων που αποσυνθέτουν οργανικά και ανόργανα απόβλητα, μετατρέποντάς τα σε λάσπη, νερό και διοξείδιο του άνθρακα. Ένα τέτοιο σύστημα μπορεί επιπλέον να εξοπλιστεί με ένα φίλτρο εφεδρικού πλαισίου, έναν μηχανισμό απολύμανσης UV και μια αντλία αποστράγγισης..

Οποιοδήποτε αυτόνομο σύστημα αποχέτευσης, κριτικές για τα οποία μπορείτε να βρείτε σε μεγάλο αριθμό στο Διαδίκτυο, απαιτεί όχι μόνο προσεκτική φροντίδα και έλεγχο, αλλά, πάνω από όλα, συναρμολόγηση υψηλής ποιότητας. Επομένως, φροντίστε να αναπτύξετε ένα σχέδιο για το μελλοντικό σύστημα αποχέτευσης, να περιγράψετε ένα σχέδιο και να σκεφτείτε πού και πώς θα βρίσκεται.

Μια τέτοια προσέγγιση στην εργασία θα φέρει σίγουρα μόνο θετικά αποτελέσματα..