Σωλήνες για ενδοδαπέδια θέρμανση – αποχρώσεις επιλογής, υπολογισμού, εγκατάστασης και εγκατάστασης

Σωλήνες για ενδοδαπέδια θέρμανση

Η γενική φόρμουλα για την υγεία που πρέπει να κρατά κανείς το κεφάλι του στο κρύο και τα πόδια του ζεστά είναι γνωστή σε όλους και στην πράξη πραγματοποιείται εύκολα σε δωμάτια που θερμαίνονται από ένα οικολογικά καθαρό δάπεδο νερού, το κύριο στοιχείο του οποίου είναι οι σωλήνες για ένα ζεστό πάτωμα. Η ιδέα αυτής της μεθόδου θέρμανσης χώρου είναι να δημιουργηθεί στο χώρο μεταξύ της βάσης και του δαπέδου τερματισμού του δικτύου αγωγών μέσω του οποίου κυκλοφορεί το ψυκτικό. Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, ο φορέας θερμότητας θερμαίνεται με νερό στη βέλτιστη θερμοκρασία, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί διάλυμα αιθυλενογλυκόλης ή αντιψυκτικό..

Περιεχόμενο

• Τύποι σωλήνων για θέρμανση δαπέδου νερού

• Σωλήνες PP για ενδοδαπέδια θέρμανση
• Σωλήνες XLPE
• Μεταλλοπλαστική – ένα σύνολο προτεραιοτήτων
• Ο χαλκός είναι ακριβός αλλά αξιόπιστος

 

Πώς να υπολογίσετε σωλήνες για ένα ζεστό πάτωμα

Εγκατάσταση σωλήνων για θέρμανση νερού δαπέδου

Τύποι σωλήνων για θέρμανση δαπέδου νερού

Το σύστημα ενδοδαπέδιας θέρμανσης κατανέμει ομοιόμορφα τη θερμότητα στο δωμάτιο και έχει αναμφισβήτητα πλεονεκτήματα σε σύγκριση με άλλες μεθόδους θέρμανσης, υπό την προϋπόθεση ότι οι σωλήνες επιλέγονται σωστά και υπολογίζονται όλα τα στοιχεία που είναι εγγενή σε αυτό το σύστημα θέρμανσης.

Έτσι, για να λειτουργεί ομαλά το σύστημα θέρμανσης δαπέδου για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο σωλήνας για δάπεδο ζεστού νερού πρέπει να πληροί τις ακόλουθες απαιτήσεις:

• ανθεκτικότητα (βέλτιστη διάρκεια ζωής – τουλάχιστον 50 χρόνια)
• δύναμη;
• φιλικότητα προς το περιβάλλον
• φαινόμενο μνήμης ή χαμηλός συντελεστής γραμμικής επέκτασης.
• ελάχιστη ακτίνα κάμψης, συμβάλλοντας στην ευκολία τοποθέτησης.
• υψηλή απαγωγή θερμότητας
• με ηχομόνωση.

Κατά την οργάνωση της σύγχρονης θέρμανσης νερού στο δάπεδο, οι πιο δημοφιλείς είναι τέσσερις τύποι σωλήνων που πληρούν, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, όλες τις αναφερόμενες συνθήκες και τις διαιρούν ανάλογα με το υλικό κατασκευής:

• πολυπροπυλένιο
• πολυαιθυλένιο;
• μέταλλο-πλαστικό
• χαλκός.

Σωλήνες πολυπροπυλενίου για ενδοδαπέδια θέρμανση

Οι σωλήνες πολυπροπυλενίου για ενδοδαπέδια θέρμανση χρησιμοποιούνται λιγότερο συχνά από άλλους στη διάταξη θέρμανσης νερού δαπέδου, παρά τις πιο προσιτές τιμές. Το κύριο μειονέκτημά τους είναι η πολύ μεγάλη ακτίνα κάμψης, ίση με 8 διαμέτρους. Για παράδειγμα, ο αντίστοιχος δείκτης σωλήνων πολυαιθυλενίου είναι 5 διαμέτρους.

Αυτό σημαίνει ότι με διάμετρο 16 mm, ένας σωλήνας πολυπροπυλενίου μπορεί να τοποθετηθεί μόνο με ελάχιστη απόσταση 128 mm, η οποία δεν είναι πάντα αρκετή για να εξασφαλίσει τη σχεδιαστική απόδοση θερμότητας του συστήματος θέρμανσης. Μειώνει επίσης τη δημοτικότητα των σωλήνων πολυπροπυλενίου περιορίζοντας τη θερμοκρασία εγκατάστασής τους, η οποία δεν πρέπει να είναι χαμηλότερη από + 15 ° C, δηλαδή, η εγκατάσταση σωλήνων αυτού του τύπου σε ακραίες κλιματολογικές συνθήκες, οι οποίες διαφέρουν στις περισσότερες ρωσικές περιοχές, δεν συνιστάται..

Σωλήνες XLPE

Το πολυαιθυλένιο, ακριβέστερα οι σωλήνες κατασκευασμένοι από διασυνδεδεμένο πολυαιθυλένιο, είναι ανθεκτικοί, ανθεκτικοί στις επιδράσεις της θερμοκρασίας, συνδυάζουν επιτυχώς την αξιοπρεπή ποιότητα και τις προσιτές τιμές. Η παραγωγή τους χρησιμοποιεί μια ειδική τεχνολογία διασύνδεσης: ως αποτέλεσμα της επεξεργασίας υπό υψηλή πίεση στη δομή του πολυμερούς, στην περίπτωση αυτή πολυαιθυλένιο, σχηματίζονται πρόσθετοι σταυροδεσμοί, οι οποίοι εξασφαλίζουν την αντοχή και τη θερμική σταθερότητα των τελικών προϊόντων. Ανάλογα με τη μέθοδο επεξεργασίας του πολυαιθυλενίου, λαμβάνεται ένα υλικό με διαφορετικές πυκνότητες διασύνδεσης: χαμηλό (LDPE), μέσο (MDPE) και υψηλό (HDPE). Για παράδειγμα, εάν οι συνηθισμένοι σωλήνες από πολυαιθυλένιο σε σπάνιες περιπτώσεις αντέχουν σε παρατεταμένα φορτία θερμοκρασίας 60 ° C, τότε τα ανάλογα τους από διασυνδεδεμένο πολυαιθυλένιο είναι ανθεκτικά σε θερμοκρασίες 100-120 ° C και η ακτίνα κάμψης τους είναι 5 διαμέτρους. Τα μειονεκτήματά τους:

• σχεδόν δεν διατηρούν το σχήμα τους κατά την τοποθέτηση.
• πιθανότητα ζημιάς στο στρώμα κατά της διάχυσης κατά την εγκατάσταση και την έκχυση σκυροδέματος.

Μεταλλοπλαστική – ένα σύνολο προτεραιοτήτων

Ένας μεταλλικός-πλαστικός σωλήνας για ένα ζεστό δάπεδο όχι μόνο ενσωμάτωσε τις καλύτερες ιδιότητες των μεταλλικών και πολυμερών σωλήνων, αλλά και τις βελτίωσε. Το αποτέλεσμα της συμβίωσης είναι ένας μονοκόμματος σωλήνας αλουμινίου με εσωτερικά και εξωτερικά πολυμερή προστατευτικά στρώματα. Η εσωτερική επίστρωση πολυμερούς παρέχει μια απόλυτα λεία εσωτερική επιφάνεια και προστασία από τη διάβρωση: τα τοιχώματα των σωλήνων δεν καταρρέουν, δεν καλύπτονται με κλίμακα, αυξάνεται η ανθεκτικότητα του σωλήνα. Η εξωτερική προστατευτική επικάλυψη πολυμερούς προστατεύει το αλουμίνιο από εξωτερικές ζημιές. Ο σωλήνας μετάλλου-πολυμερούς έχει την ακόλουθη δομή 5 στρωμάτων:

1. πολυμερές (πολυαιθυλένιο);
2. στρώμα σύνδεσης
3. σωλήνας αλουμινίου – ένα κομμάτι, συγκολλημένο με πισινό ή συγκολλημένο με γύρο.
4. στρώμα σύνδεσης
5. πολυμερές.

Οι πλαστικοί σωλήνες από διαφορετικούς κατασκευαστές, διαφέρουν κυρίως μεταξύ τους από την ποιότητα της σύνθεσης συγκόλλησης. Εάν υπό την επίδραση υψηλής θερμοκρασίας η ελαστικότητα της κόλλας μειώνεται, ο σωλήνας αποκολλάται. Αυτό το ελάττωμα μπορεί να ανιχνευθεί θερμαίνοντας ένα θραύσμα σωλήνα στους 100-120 ° C: εάν τα στρώματα είναι ορατά στο τμήμα του προϊόντος, η ποιότητά του δεν πληροί τα πρότυπα θέρμανσης δαπέδου. Μεταξύ των μειονεκτημάτων των πλαστικών σωλήνων, πρέπει να σημειωθούν τα ακόλουθα:

• κόστος, 20-30% υψηλότερο από το κόστος των πολυμερών σωλήνων.
• τάση για τσακίσεις σε περιπτώσεις υπέρβασης της επιτρεπόμενης ακτίνας κάμψης.

Ο χαλκός είναι ακριβός αλλά αξιόπιστος

Ένας χαλκός σωλήνας για ένα ζεστό δάπεδο είναι η καλύτερη επιλογή που πληροί όλες τις προϋποθέσεις για τη ρύθμιση της θέρμανσης δαπέδου και παρέχει το υψηλότερο επίπεδο αξιοπιστίας και ποιότητας. Υπάρχει το μόνο μειονέκτημα που αποτρέπει την ευρεία χρήση χαλκού σωλήνων σε συστήματα θέρμανσης δαπέδου – το υψηλό κόστος τους.

Πώς να υπολογίσετε σωλήνες για ένα ζεστό πάτωμα

Στην πρύμνη του υλικού κατασκευής, η σωστή επιλογή του σωλήνα για ένα ζεστό δάπεδο θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την πίεση του ψυκτικού στο δοχείο κεντρικής θέρμανσης ή ζεστού νερού και την περιοχή του θερμαινόμενου χώρου. Ανάλογα με αυτές τις τιμές, επιλέγεται η βέλτιστη διάμετρος σωλήνα: για θέρμανση νερού δαπέδου, χρησιμοποιούνται σωλήνες διαμέτρου 16, 20 ή 25 mm. Η εγκατάσταση ενός σωλήνα μικρότερης διαμέτρου από την απαιτούμενη κατά την κατασκευή ενός θερμού δαπέδου οδηγεί συχνά σε διακοπή της κυκλοφορίας του νερού σε αυτό. Η πίεση του νερού στον ανυψωτήρα μπορεί να μετρηθεί ανεξάρτητα συνδέοντας ένα υδραυλικό μανόμετρο σε αυτό, ή μάθετε στο τεχνικό τμήμα διαχείρισης σπιτιού.

Η επόμενη τιμή που καθορίζει τον υπολογισμό του σωλήνα για ένα ζεστό δάπεδο είναι το μήκος του. Φτάνοντας στους υπολογισμούς, πρέπει να σημειωθεί ότι η τοποθέτηση του συστήματος σωληνώσεων ξεκινά από τα τοιχώματα με παράθυρα, έτσι ώστε ο θερμός φορέας θερμότητας να θερμαίνει πρώτα τον ψυχρότερο αέρα και στη συνέχεια να κατανέμεται ομοιόμορφα σε όλο το σύστημα. Σε μέρη όπου σχεδιάζεται η εγκατάσταση ενσωματωμένων ή άλλων ογκωδών επίπλων, οι σωλήνες συνήθως δεν τοποθετούνται.

Για να κάνετε τα αποτελέσματα πιο ακριβή, σε αυτό το στάδιο συνιστάται να προσδιορίσετε επίσης πώς θα τοποθετηθούν οι σωλήνες στο πάτωμα. Τα πιο δημοφιλή σήμερα είναι δύο κυκλώματα για θέρμανση δαπέδου νερού: ένα φίδι (ή ζέβρα) και ένα κέλυφος (σαλιγκάρι, σπείρα).

Το κύκλωμα “φίδι” χρησιμοποιείται ευρέως στη Δυτική Ευρώπη και προσελκύει με την ευκολία υπολογισμού και εγκατάστασής του. Αλλά αυτό το κύκλωμα δεν διασφαλίζει ομοιόμορφη κατανομή θερμότητας και το αποτέλεσμα της «ζέβρας» εκδηλώνεται σε σημαντικές διαφορές θερμοκρασίας σε μεμονωμένα τμήματα του δαπέδου, τα οποία αντιστοιχούν στην είσοδο και την έξοδο των κυκλωμάτων. Στις μέγιστες συνθήκες λειτουργίας του συστήματος, συχνά σε μεμονωμένα τμήματα του δαπέδου, η θερμοκρασία μπορεί να υπερβαίνει την επιτρεπόμενη τιμή. Το επίπεδο άνεσης του συστήματος θέρμανσης μειώνεται, οι απώλειες θερμότητας αυξάνονται. Η τοποθέτηση σωλήνων με «φίδι» δικαιολογείται σε δωμάτια με μικρές απώλειες θερμότητας και εύρος διακυμάνσεων στη θερμοκρασία του νερού στην είσοδο και την έξοδο περίπου 5 ° C.

Το κύκλωμα «σαλιγκάρι» είναι ευρέως διαδεδομένο στο CIS, παρά τα πιο περίπλοκα χαρακτηριστικά σχεδίασης και εγκατάστασης σε σύγκριση με το «φίδι». Η δημοτικότητα αυτής της μεθόδου τοποθέτησης σωλήνων οφείλεται στην ομοιόμορφη κατανομή θερμότητας σε ολόκληρη την θερμαινόμενη επιφάνεια δαπέδου, λόγω της εναλλαγής παράλληλων θερμών τροφοδοσιών και ελαφρώς ψυγμένων σωλήνων επιστροφής. Σε αυτόν τον σχεδιασμό ενδοδαπέδιας θέρμανσης, το σημείο επιστροφής ψυκτικού βρίσκεται ακριβώς στο μέσο του μήκους του σωλήνα και η μέση θερμοκρασία είναι αμετάβλητη σε οποιοδήποτε μέρος του δαπέδου.

Τέλος, μπορείτε να προχωρήσετε με τους υπολογισμούς. Σε ένα φύλλο χιλιοστόμετρου ή σε οποιοδήποτε άλλο χαρτί σε ένα κλουβί, πρέπει να σχεδιάσετε ένα σχέδιο του δωματίου λαμβάνοντας υπόψη την ομάδα εισόδου και τα παράθυρα σε κλίμακα 1:50 και να σχεδιάσετε σε αυτήν την κλίμακα το περίγραμμα του μελλοντικού ζεστού δαπέδου, ξεκινώντας από τον τοίχο που βρίσκεται πλησιέστερα στην ανύψωση με παράθυρα. Σύμφωνα με τους ισχύοντες κωδικούς δόμησης, οι θερμοί σωλήνες δαπέδου πρέπει να τοποθετηθούν σε απόσταση 20-25 cm από τα τοιχώματα και το βήμα του σωλήνα εξαρτάται από τη διάμετρο τους και είναι συνήθως 35-50 cm. Στο τελικό σχέδιο, είναι εύκολο να μετρηθεί η κλίμακα του συνολικού μήκους του περιγράμματος. Πολλαπλασιάζοντας τον αριθμό που προκύπτει με συντελεστή κλίμακας 50, παίρνουμε το πραγματικό μήκος του σωλήνα σε μέτρα, μην ξεχάσετε να προσθέσετε άλλα 2 μέτρα για να συνδέσετε το κύκλωμα με το ανυψωτικό.

Εγκατάσταση σωλήνων για θέρμανση νερού δαπέδου

Η εγκατάσταση ενδοδαπέδιας θέρμανσης ξεκινά με ισοπέδωση της βάσης με ειδικό τσιμεντοκονίαμα. Ένα στρώμα πολυμερούς φράγματος ατμού και μόνωσης φύλλου τοποθετούνται στην κατεψυγμένη επιφάνεια για να διασφαλιστεί η επίδραση της θερμικής ασπίδας, κολλημένη σε αρμούς αλουμινίου με κολλητική ταινία και η περίσσεια κόβεται έτσι ώστε οι άκρες να εισέλθουν στα τοιχώματα κατά 3-4 εκ. Στη συνέχεια, οι σωλήνες ενδοδαπέδιας θέρμανσης τοποθετούνται σύμφωνα με το σχέδιο.

Συνιστάται να λυγίζετε τους σωλήνες χρησιμοποιώντας ένα ειδικό ελατήριο στερέωσης της κατάλληλης διαμέτρου: τοποθετείται στο σωλήνα και δεν το επιτρέπει να λυγίσει. Κάμπτοντας τους σωλήνες με τα χέρια σας, είναι δύσκολο να αντέξετε με ακρίβεια την ακτίνα κάμψης και να αποφύγετε τις συστροφές.

Το τελικό κύκλωμα στερεώνεται με ειδικούς πλαστικούς συνδετήρες για την επίστρωση και συνδέεται με τον ανυψωτήρα. Τα εξαρτήματα εγκαθίστανται στην είσοδο και την έξοδο του σωλήνα κυκλώματος, επεξεργάζονται τη σύνδεση με ανθεκτικό στη θερμότητα σφραγιστικό και στη συνέχεια συνδέστε τα στην έξοδο και την είσοδο του ανυψωτήρα, αντίστοιχα. Μετά την ολοκλήρωση της συναρμολόγησης και της στερέωσης του κυκλώματος ενδοδαπέδιας θέρμανσης, γεμίστε τους σωλήνες με νερό και ελέγξτε το σύστημα για διαρροές και, στη συνέχεια, εκτελέστε το επίχρισμα και τοποθετήστε την επίστρωση φινιρίσματος.

Η ενδοδαπέδια θέρμανση είναι εξαιρετική με πλακάκια δαπέδου, λινέλαιο και παρκέ. Είναι φιλικό προς το περιβάλλον και οικονομικό, και η αποδοτικότητα και η ανθεκτικότητα ενός ζεστού δαπέδου δεν εξαρτάται σε μεγαλύτερο βαθμό από το κόστος και το υλικό των σωλήνων, αλλά από τον σωστό σχεδιασμό και την ακριβή υλοποίηση του έργου..