Πέτρινα παρτέρια – “νησιά” ορεινής φύσης στον κήπο σας

Παρτέρια από πέτρα

Οι φυσικές πέτρες είναι το πιο ανθεκτικό και ανθεκτικό δομικό υλικό. Δεν είναι τίποτα που οι αληθινοί ιδιοκτήτες χτίστηκαν από αμνημονεύτους χρόνους φράχτες και σπίτια από αυτούς, οι Κινέζοι έχτισαν το γνωστό τείχος τους και οι Αιγύπτιοι έχτισαν πυραμίδες. Σήμερα, αυτό το φυσικό υλικό χρησιμοποιείται επίσης στο σχεδιασμό τοπίου. Ιδιαίτερα συχνά οι ερασιτέχνες κηπουροί κάνουν πέτρινα παρτέρια. Και χρησιμοποιούνται βράχοι: βότσαλα ποταμού και λιθόστρωτα, και συνηθισμένα τούβλα. Όλα εξαρτώνται από το στυλ του οικοπέδου στο οποίο θα χτιστεί ο ανθιστικός κήπος..

Περιεχόμενο

• Η απλότητα και η ομορφιά των πέτρινων κρεβατιών
• Καταπληκτικό σπειροειδές παρτέρι
• Αλπική διαφάνεια ή rockery

 

Τα πέτρινα παρτέρια είναι εύκολα και απλά στη δημιουργία. Ωστόσο, θα πρέπει να λάβετε υπόψη σημαντικά σημεία. Για να σταθεί το παρτέρι για μεγάλο χρονικό διάστημα και να ευχαριστήσει το μάτι, είναι απαραίτητο να επιλέξετε τις σωστές πέτρες και να τις τοποθετήσετε σωστά.

Η απλότητα και η ομορφιά των πέτρινων κρεβατιών

Ο ευκολότερος τρόπος για να δημιουργήσετε ένα τέτοιο παρτέρι είναι να το καλύψετε με πέτρες γύρω από την περίμετρο. Παρά τη στοιχειώδη φύση της διαδικασίας, επιτυγχάνεται ένας πολύ πρωτότυπος ανθισμένος κήπος. Και δεν έχει σημασία πότε απλώνετε αυτό το περίγραμμα: πριν ή μετά τη φύτευση λουλουδιών. Το κύριο πράγμα είναι να σπρώξετε προσεκτικά τους λίθους στο έδαφος έτσι ώστε να στερεωθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ένα συγκεκριμένο μέρος. Για να το κάνετε αυτό, μπορείτε να προπληρώσετε το χώμα με μια σκαπάνη ή να σκάψετε ένα φτυάρι, ανάλογα με το μέγεθος των λίθων.

Η δεύτερη μέθοδος θεωρείται πιο αξιόπιστη και σταθερή – αυτή είναι η τοποθέτηση λίθων σε διάφορα επίπεδα. Η δημιουργία ενός τέτοιου παρτέρου πολλαπλών επιπέδων πραγματοποιείται σε διάφορα στάδια, ανάλογα με το επιθυμητό ύψος. Εδώ είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε σχιστόλιθο ή άλλη επίπεδη πέτρα.

Έτσι, πρώτα απ ‘όλα, πρέπει να επιλέξετε ένα μέρος για τον ανθισμένο κήπο και να επισημάνετε τα σύνορά του με μανταλάκια. Γύρω από το μανιτάρι ή λευκή άμμος χύνεται περίγραμμα. Και πάνω του έχει ήδη σκάψει τάφρος, όπως και για το θεμέλιο, με βάθος 20-25 cm και πλάτος 30-35 cm. Οι μεγαλύτερες πέτρες στοιβάζονται στην εσοχή, όσο το δυνατόν πιο πυκνά μεταξύ τους. Πρέπει να κολληθούν προσεκτικά στο έδαφος, διότι, στην πραγματικότητα, θα είναι η βάση ολόκληρης της δομής. Η δεύτερη και η τρίτη σειρά από πλακόστρωτα πρέπει να ενώνονται προσεκτικά, επειδή τα κάτω στρώματα ξαπλώνουν χωρίς τη χρήση τσιμεντοκονίας. Μετά την τοποθέτηση της τέταρτης σειράς, το νήμα κατασκευής τραβιέται στους γόμφους για να σηματοδοτήσει την κορυφή του τοίχου και ισοπεδώνεται με ένα επίπεδο. Πριν βάλετε την τελευταία σειρά του νήματος πρέπει να αφαιρεθεί. Όταν το ύψος του τοιχώματος φτάσει τα 10-15 cm πάνω από το επίπεδο του εδάφους, προετοιμάζεται ένα παχύ τσιμεντοκονία και τοποθετούνται οι ακόλουθες σειρές σχιστόλιθου. Εφαρμόστε το διάλυμα πολύ προσεκτικά, ώστε να μην πέσει στο μπροστινό μέρος της τοιχοποιίας. Λόγω αυτού, το παρτέρι θα φαίνεται πιο αρμονικό και φυσικό. Περιοδικά, είναι απαραίτητο να ελέγχετε το προκύπτον τοίχωμα για κατακόρυφο επίπεδο χρησιμοποιώντας επίπεδο ραφιού, περίπου κάθε τρεις σειρές. Εάν κάτι πάει στραβά, μπορείτε να έχετε χρόνο να επαναλάβετε την τοιχοποιία προτού να σκληρύνει το τσιμέντο.

Στη διαδικασία ανέγερσης ενός παρτέρου, ακόμη και τα λιθόστρωτα πρέπει να παραμεριστούν έτσι ώστε να ολοκληρώσουν την εργασία. Και έτσι ώστε ο τοίχος να είναι γενικά όμορφος, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια λαστιχένια σφύρα και να ευθυγραμμίσετε τις τάξεις με αυτό. Οι αρμοί μεταξύ των λίθων της τελευταίας σειράς είναι πλήρως γεμάτοι με το διάλυμα. Εάν φτιάξετε τα παρτέρια καμέου με τα χέρια σας για πρώτη φορά, τότε μπορείτε να το παίξετε με ασφάλεια: κάντε μια προσαρμογή στην ομοιότητα μιας μαγειρικής σύριγγας. Είναι απαραίτητο να συλλέξετε το μείγμα τσιμέντου σε μια πυκνή πλαστική σακούλα, να κόψετε τη γωνία και να συμπιέσετε το διάλυμα απευθείας στο σωστό μέρος με ένα λεπτό στρώμα. Στη συνέχεια, λεία με σπάτουλα ή σπάτουλα. Έτσι είστε εγγυημένοι να κάνετε τα πάντα όσο το δυνατόν ακριβέστερα. Μετά το τέλος της τοιχοποιίας, είναι απαραίτητο να αφεθεί το διάλυμα να στερεοποιηθεί, και στη συνέχεια να επεξεργαστεί το τελικό παρτέρι με σφραγιστικό για να αποφευχθεί η ρωγμή του τσιμέντου στις αρθρώσεις. Τότε είναι η μικρή επιχείρηση – ρίξτε το έτοιμο χώμα και φυτέψτε λουλούδια.

Καταπληκτικό σπειροειδές παρτέρι

Ένα σπειροειδές παρτέρι ονομάζεται επίσης «σαλιγκάρι». Σε ένα προσωπικό οικόπεδο, συχνά φυτεύονται φράουλες, φράουλες ή πικάντικα βότανα. Το “σαλιγκάρι” είναι επίσης κατάλληλο για λουλούδια, επιπλέον, μοιάζει με όαση στην έρημο. Στο σπιράλ, μπορείτε να δημιουργήσετε διαφορετικούς τύπους εδάφους και μικροκλίματος. Το πάνω μέρος του θα είναι πιο κοντά στις ακτίνες του ήλιου, οπότε τα φυτά που αγαπούν τη θερμότητα πρέπει να μεγαλώνουν εκεί. Και κάτω από τη γη θα είναι πιο υγρή, αντίστοιχα, και τα φυτά πρέπει να φυτευτούν που αγαπούν την υγρασία. Κατά το σχεδιασμό ενός σπιράλ, είναι πολύ σημαντικό να προσδιορίσετε σωστά τη διάμετρο του. Είναι καλύτερα να σταματήσετε στα 1,5-2 μέτρα για να φτάσετε σε οποιοδήποτε μέρος του ανθισμένου κήπου χωρίς προβλήματα. Αφού αποφασίσετε σχετικά με τη θέση για τον προτεινόμενο σχεδιασμό, αφαιρέστε την κορυφή του εδάφους, περίπου 20 εκ. Πάρτε ένα σχοινί στη μισή ακτίνα του παρτέρου, δέστε και στα δύο άκρα κατά μήκος του γόμφου. Αυτό θα εκπληρώσει τη λειτουργία μιας πυξίδας. Εισάγετε ένα μανταλάκι στο κέντρο της μελλοντικής όασης, καθορίστε τα όρια του κτιρίου και σημειώστε τα με πέτρες. Συνιστάται να καλύψετε την αφαιρεθείσα στιβάδα του εδάφους με ένα μη υφασμένο γεωυφάσματα, το οποίο θα περιορίσει τη βλάστηση των ζιζανίων και ταυτόχρονα να περάσει νερό. Επίσης, ο καμβάς εκτελεί λειτουργίες ενίσχυσης και διαχωρισμού. Μια εναλλακτική λύση για το μη υφασμένο ύφασμα μπορεί να είναι συνηθισμένο χαρτόνι ή στρώμα αχύρου. Το τελευταίο θα αποσυντεθεί και έτσι μπορεί να παρέχει ένα έδαφος αναπαραγωγής για βλάστηση.

Μετά την τοποθέτηση του διαχωριστικού υλικού, τα εξωτερικά σύνορα περιφράσσονται με πλακόστρωτα, η πρώτη βαθμίδα καλύπτεται με εύφορο έδαφος και συμπιέζεται πυκνά. Οι άνω στροφές του “σαλιγκαριού” τοποθετούνται με τον ίδιο τρόπο. Τότε μπορείτε να φυτέψετε φυτά. Τα περισσότερα από αυτά έχουν την ικανότητα να μεγαλώνουν, οπότε πρέπει να παρατηρήσετε το διάστημα ή το χρόνο για να τσιμπήσετε λουλούδια για να αποφύγετε την αυτο-σπορά.

Αλπική διαφάνεια ή rockery

Το πιο όμορφο «νησί» της ορεινής φύσης στον κήπο είναι ένας αλπικός λόφος. Ένας τέτοιος κήπος λουλουδιών μπορεί να χτιστεί σε οποιοδήποτε μέγεθος, το κύριο πράγμα είναι να το τοποθετήσετε στο ηλιόλουστο σημείο του χώρου. Και ένα άλλο πράγμα: αυτός ο τύπος παρτέρου καλύπτει τέλεια την ανισότητα στο τοπίο, οπότε δεν υπάρχει ανάγκη να πάρει ένα ομοιόμορφο κομμάτι γης για αυτό. Τα φυτά για το λόφο πρέπει να επιλέγονται με μικρό μέγεθος και εκείνα των οποίων το ριζικό σύστημα δεν είναι πολύ ανεπτυγμένο. Πριν φτιάξετε ένα παρτέρι από πέτρες αυτού του σχήματος, πρέπει να φροντίσετε την αποστράγγιση. Το γεγονός είναι ότι ο αλπικός λόφος έχει ένα πολύ υγρό περιβάλλον και η απομάκρυνση της υπερβολικής υγρασίας είναι απλά απαραίτητη. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να σκάψετε ένα ρηχό λάκκο θεμελίωσης, περίπου μισό μέτρο, να τοποθετήσετε εκεί βότσαλα σε στρώματα διαφορετικών μεγεθών: θρυμματισμένη πέτρα, χαλίκι, σπασμένα τούβλα. Στη συνέχεια απλώστε με γεωυφάσματα και καλύψτε με άμμο. Μόνο μετά από αυτό μπορείτε να αρχίσετε να δημιουργείτε μια διαφάνεια. Οι μεγαλύτερες πέτρες εγκαθίστανται στη βάση του αλπικού παρτέρου και τοποθετούνται μικρά θραύσματα πάνω τους. Όταν ξαπλώνετε στο λόφο, μην ξεχάσετε να αφήσετε χώρο για τα φυτά. Τότε θα πρέπει να γεμίσετε το χώμα σε αυτές τις τρύπες και να φυτέψετε λουλούδια σε αυτό. Οι φωτογραφίες θα βοηθήσουν στην αναζωογόνηση παρτέρια από πέτρα, από την οποία μπορείτε να πάρετε την ιδέα της σωστής επιλογής φυτών.

Ένα rockery μπορεί επίσης να είναι ένα όμορφο “νησί” στον κήπο. Είναι χτισμένο στην ίδια αρχή με τον αλπικό λόφο. Η διαφορά είναι ότι το rockery είναι κατασκευασμένο από πέτρες της ίδιας προέλευσης και, σε καμία περίπτωση, από διακοσμητικά τούβλα. Θα πρέπει να μοιάζει με ένα κομμάτι άγριου ορεινού εδάφους. Πολύ συχνά, αυτός ο τύπος παρτέρου είναι διακοσμημένος με ρεματιά ή μίνι καταρράκτη. Είναι πολύ σημαντικό να προσεγγίσετε την κατασκευή οποιουδήποτε από τα παραπάνω πέτρινα παρτέρια με φαντασία και επιθυμία δημιουργίας. Τότε τα αριστουργήματά σας θα σας φέρουν ευχαρίστηση, θα ευχαριστήσετε τους αγαπημένους και τους γείτονες.