• 30/03/2022
• Κατηγορίες: Σιντριβάνια και λίμνες

Πώς να προετοιμάσετε μια τεχνητή λίμνη για ιχθυοκαλλιέργεια

Από τη στιγμή που η προσωπική πλοκή παύει να είναι μόνο μια πλατφόρμα για την ανάπτυξη των απαραίτητων προϊόντων διατροφής, γίνεται πεδίο δημιουργικότητας. Μόνο η περιορισμένη περιοχή του ίδιου του ιστότοπου μπορεί να σταματήσει τη φαντασία ενός εξειδικευμένου καλοκαιριού. Δεν μπορείτε να εκπλήξετε κανέναν με γκαζόν και πολυτελή παρτέρια, καθώς και με μια υπερσύγχρονη ζώνη μπάρμπεκιου ή γλυπτά κήπου, αλλά η ιχθυοκαλλιέργεια σε τεχνητές δεξαμενές είναι ένα σπάνιο χόμπι.

Περιεχόμενο

• Επιλέξτε τον κατάλληλο τύπο λιμνούλας στον κήπο
• Χαρακτηριστικά της διάταξης μιας δεξαμενής με ψάρι
• Στάδια δημιουργίας τεχνητής δεξαμενής για ιχθυοκαλλιέργεια
• Φροντίδα για μια τεχνητή λίμνη με ψάρια

Επιλέξτε τον κατάλληλο τύπο λιμνούλας στον κήπο

Φαίνεται ότι μια λίμνη μπορεί να σκάψει σε οποιαδήποτε περιοχή, αλλά αν ο στόχος είναι να γεμίσει ψάρια σε αυτήν, τότε οι απαιτήσεις για την κατασκευή αυξάνονται πολλές φορές. Το νερό πρέπει να γεμίζει ανεξάρτητα την προβλεπόμενη εσοχή του, να μην εξατμίζεται εντελώς στην ισχυρότερη θερμότητα και να παραμένει μέτρια καθαρό όλη τη σεζόν. Ο περιορισμένος χώρος γίνεται αισθητός: οι λίμνες της χώρας σπάνια είναι μεγάλες. Ευτυχώς, για την αναπαραγωγή των περισσότερων από τις δημοφιλείς φυλές, δεν απαιτούνται μεγάλες ποσότητες και πολλά είδη ψαριών είναι ανεπιτήδευτα και αυξάνουν το βάρος πολύ καλά ακόμη και σε μέτριες συνθήκες..

Είναι υπέροχο εάν υπάρχει ήδη ένα ρυάκι ή ένα μικρό ρυάκι στο έδαφος του χώρου, αυτό θα λύσει το πρόβλημα της εισροής και της εκροής του νερού. Αρκεί να εμβαθύνει το κανάλι και να χτίσει ένα φράγμα, μια τέτοια λίμνη ονομάζεται φυσική. Κατάλληλο όχι μόνο με πλήρεις πηγές, αλλά και στεγνό. Πρέπει να βρίσκονται στα πεδινά. Η οργάνωση μιας μικρής απομονωμένης λίμνης, που σκάβεται ειδικά, είναι πιο χρονοβόρα. Θα πρέπει να προσέχετε όχι μόνο την εισροή νερού, αλλά και την πιθανότητα κάθοδος το φθινόπωρο. Η πηγή του νερού μπορεί να είναι ένα αρτεσιανό πηγάδι που διασχίζει μια προσιτή απομακρυσμένη ροή ή πολύ τοποθετημένα στρώματα υπόγειων υδάτων. Οι λίμνες, η πηγή νερού για τις οποίες είναι μόνο βροχοπτώσεις, κατά κανόνα, δεν επιβιώνουν ηλιόλουστες μέρες και δεν είναι κατάλληλες για σοβαρή αναπαραγωγή ψαριών.

Οι κύριοι τύποι τεχνητών δεξαμενών για την καλλιέργεια ψαριών τροφίμων από τον τύπο οργάνωσης του λάκκου:

• Κανάλι;
• έσκαψα;
• χωρίς κόκαλα.

Χαρακτηριστικά της διάταξης μιας δεξαμενής με ψάρι

Οι τεχνικές προδιαγραφές και ο χάρτης της δεξαμενής εξαρτώνται από τα σχέδια λειτουργίας της. Πρώτα απ ‘όλα, είναι απαραίτητο να προσδιοριστεί τι υποείδος των ζωντανών πλασμάτων θα κατοικείται σε αυτό. Εάν οι κάτοικοι της λίμνης θα γίνουν διακοσμητικά χρυσόψαρα, τότε η κύρια προσοχή κατά τη διάρκεια της κατασκευής δίνεται στην ευκαιρία να παρακολουθήσουν τα παιχνίδια τους σε διαφανές νερό. Για να γίνει αυτό, δημιουργείται ένας πυθμένας πολλαπλών επιπέδων, επενδεδυμένος με βότσαλα ή άλλα διακοσμητικά βότσαλα, με φαρδιά ρηχά σημεία όπου το νερό θα ζεσταθεί από το φως του ήλιου.

Εάν ο σκοπός του εξοπλισμού της λίμνης είναι η αλιεία, τότε ο σχεδιασμός της θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες ενός συγκεκριμένου τύπου ψαριού.

Οι πιο δημοφιλείς κάτοικοι τεχνητών ταμιευτήρων:

• κυπρίνος και σταυρωτός κυπρίνος, που δεν απαιτούν μεγάλο χώρο για τη ζωή.
• επιβίωση επιβιώνει ακόμη και σε παραμελημένα υδάτινα σώματα με νερό οξυγόνο λιγότερο από 1 ml / l.
• σταυροί που επιβιώνουν εύκολα το χειμώνα ακόμη και σε μικρά υδάτινα σώματα που παγώνουν σχεδόν στο κάτω μέρος.
• το orff, που είναι μια εξημερωμένη ποικιλία της χρυσής ιδέας, ανεπιτήδευτη για τα τρόφιμα και γρήγορα κερδίζει βάρος, ένα ψάρι που ταιριάζει καλά με τους περισσότερους από τους άλλους κατοίκους ·
• οξύρρυγχος, το ενδιαφέρον για την καλλιέργεια του οποίου οφείλεται στην υψηλή αξία του προϊόντος ·
• πέρκα και βούβαλους, δίνοντας εύκολα απογόνους σε σχετικά μικρά υδάτινα σώματα.
• λούτσοι που παρέχουν στον εαυτό τους φαγητό από μόνα τους, εάν μικρά ψιλοκομμένα ψάρια ζουν στην ίδια λίμνη.
• διοχετεύστε γατόψαρο και χέλια ποταμού, ανεπιτήδευτο στην ποιότητα του νερού και δίνοντας μια καλή αύξηση στο σωματικό βάρος.

Η επιλογή ενός συγκεκριμένου τύπου ψαριού για αναπαραγωγή είναι ένα κρίσιμο βήμα. Κάποιος πρέπει να λάβει υπόψη τις συνήθειες και τα χαρακτηριστικά του κύκλου ζωής. Οι κυπρίνοι που αγαπούν τη θερμότητα, οι σταυροί και το γατόψαρο που απελευθερώνονται σε μια δεξαμενή κατασκευασμένη από ένα αρτεσιανό πηγάδι μπορεί να πεθάνουν την πρώτη ημέρα, ενώ ο σολομός και η πέστροφα δεν μπορούν να υπάρχουν σε μια κατάφυτη δεξαμενή με αυξημένη καθίζηση του πυθμένα. Εάν πολλά υποείδη σχεδιάζονται να εγκατασταθούν σε μια δεξαμενή, τότε θα πρέπει επίσης να μελετηθούν οι συνήθειες τους. Η αρπακτική πέρκα είναι ικανή να καταστρέψει γρήγορα όλα τα μικρά ψάρια, συμπεριλαμβανομένων των τηγανητών και του γατόψαρου, που εκτοξεύονται σε μια δεξαμενή με λασπωμένο πυθμένα, θα το σκάβουν τακτικά σε αναζήτηση τροφής, δηλητηριάζοντας άτομα που είναι εξοικειωμένα με καθαρό νερό. Η διάταξη του πυθμένα για χρυσόψαρο, καραβίδες και χέλια είναι σημαντικά διαφορετική. Η πρώτη χρειάζεται βότσαλα και μια στήλη νερού που θερμαίνει γρήγορα, η δεύτερη – σπασμένα θραύσματα, σωλήνες και άλλα φυσικά καταφύγια, η τρίτη – μια αφθονία πράσινων τροφίμων.

Ένα κοινό χαρακτηριστικό των περισσότερων τεχνητών δεξαμενών που προορίζονται για την καλλιέργεια ψαριών είναι η παρουσία στο κέντρο μιας μικρής περιοχής με μεγαλύτερο βάθος. Μια τέτοια ζώνη δημιουργείται τόσο για την απλοποίηση του καθαρισμού της δεξαμενής, όσο και για την αλίευση ψαριών πριν από την έναρξη του κρύου καιρού..

Η λίμνη, στην οποία, σύμφωνα με την πρόθεση του ιδιοκτήτη, τα ψάρια δεν πρέπει μόνο να κερδίζουν βάρος, αλλά και να παράγουν απογόνους, θα πρέπει να έχουν έναν καλοθερμικό ήλιο και ένα ασφαλές νερό για την αναπαραγωγή. Ωστόσο, τέτοιες δυσκολίες αφορούν μόνο μεγάλες δεξαμενές. Για μια λίμνη με όγκο 5-30 m2, στην οποία τα ψάρια είναι μόνο μία σεζόν, τα τηγανητά μπορούν να εκτοξευθούν αγοράζονται ή αλιεύονται σε φυσικές συνθήκες.

Στάδια δημιουργίας τεχνητής δεξαμενής για ιχθυοκαλλιέργεια

1. Επιλέγοντας ένα μέρος και μελετώντας τα χαρακτηριστικά της χημικής σύνθεσης του εδάφους και του νερού.
2. Σκάψιμο λάκκο.
3. Ενίσχυση του πυθμένα και των ακτών με παχιά μεμβράνη, σκυρόδεμα ή πηλό.
4. Οργάνωση υδρορροών και χαρακτηριστικών τοπίου ανάλογα με την προγραμματισμένη μέθοδο λειτουργίας της λίμνης.
5. Εκφόρτωση παράκτιων φυτών που παρέχουν σκιασμένα τέλματα που είναι απαραίτητα για τα περισσότερα υποείδη ψαριών.
6. Ξήρανση της λίμνης (2-3 εβδομάδες).
7. Ξεκινώντας το νερό σε μια δεξαμενή και η «καθίζηση» του από μικροοργανισμούς. Για το σκοπό αυτό, στη σύνθεση προστίθεται νερό από μια φυσική δεξαμενή με ακαθαρσίες από λάσπη και φυτεύονται άλγη.
8. Ισοπέδωση της θερμοκρασίας στο κλουβί με τα ψάρια που προετοιμάζονται για εκτόξευση και τη θερμοκρασία του νερού στη λίμνη για να αποφευχθεί ο θάνατος λόγω άγχους.
9. Τρέχοντας ψάρια σε μια τεχνητή λίμνη.

Φροντίδα για μια τεχνητή λίμνη με ψάρια

Κατά τη διάρκεια της ζεστής περιόδου, μια καλά εξοπλισμένη λίμνη δεν απαιτεί σοβαρή φροντίδα. Στα σχέδια εργασίας, είναι απαραίτητο να συμπεριλαμβάνεται μόνο ο καθαρισμός κατά την υπερανάπτυξη και η μεταφορά ιλύος, η οποία μπορεί να γίνει ένα εξαιρετικό λίπασμα. Το κύριο έργο στη λίμνη, όσον αφορά την εκτροφή ψαριών για γαστρονομικούς σκοπούς, είναι η τακτική σίτιση και παγίδευση.

Η δίαιτα μπορεί να ρυθμιστεί σε συγκεκριμένες ώρες, εξοικειώνοντας την αντίδραση με ένα σήμα υπό όρους, όπως ο ήχος ενός κουδουνιού. Αυτό θα απλοποιήσει τη διαδικασία και θα επιτρέψει την έγκαιρη απομάκρυνση των υπολειμμάτων συμπληρωματικών τροφίμων, αποτρέποντας την «άνθηση» του νερού. Για τα περισσότερα είδη ψαριών, τρέφονται με την ίδια τροφή με τα ζώα: ζωοτροφές και δημητριακά στον ατμό.

συμβουλές αναπαραγωγής ψαριών λιμνών