Όλο και περισσότερο, όλο και περισσότερο και με την αυξανόμενη γεωμετρική πρόοδο, οι άνθρωποι απομακρύνονται από το άκαμπτο στερεότυπο ότι το καλοκαιρινό εξοχικό σπίτι είναι ένα μέρος για σκληρή εργασία. Τώρα, ταξιδεύοντας έξω από την πόλη, είναι μοντέρνο να περνάς χρόνο μελετώντας τα αστέρια και τη φύση, έχοντας ένα φλιτζάνι ζεστό τσάι σε ένα κρύο βράδυ ή ένα ποτήρι δροσερή μπύρα σε μια καυτή μέρα με μια μεγάλη ομάδα φίλων. Το ιδανικό μέρος για όλες αυτές τις ευχάριστες δραστηριότητες είναι η βεράντα της χώρας. Εάν τα οικονομικά δεν επιτρέπουν την πρόσληψη εργαζομένων για την κατασκευή του – δεν έχει σημασία, γιατί είναι πολύ εύκολο να το κάνετε μόνοι σας.
Περιεχόμενο
- Με τι ασχολούμαστε
- Επιλογή Ένα – Το ελαφρύτερο
- Επιλογή δύο – μεσαία δυσκολία
- Επιλογή Τρίτη – επίπονη
Με τι ασχολούμαστε
Πολύ συχνά, οι άνθρωποι συγχέουν τις έννοιες και δεν καταλαβαίνουν πλήρως τι ακριβώς πρόκειται να χτίσουν στο οικόπεδο τους. Είτε πρόκειται για βεράντα, είτε κιόσκι, είτε για την περίφημη βεράντα. Ο διαχωρισμός του βάρους αυτών των κτιρίων μεταξύ τους είναι πολύ απλός. Έτσι, οι βεράντες της χώρας διαθέτουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
- αποστολή – δημιουργία ενός άνετου χώρου για αδράνεια χόμπι?
- σχεδόν ποτέ δεν έπαιξε με τη μορφή ενός δωματίου κλειστού από το δρόμο.
- Όχι απαραίτητα με τη μορφή επέκτασης στο κυρίως σπίτι, μπορεί επίσης να είναι ένα ξεχωριστό κτίριο.
- το κύριο μέρος είναι η τοποθεσία, πρόσθετα και εντελώς προαιρετικά μέρη – το θεμέλιο, η οροφή, το κιγκλίδωμα.
- τα μεγέθη δεν είναι περιορισμένα, μπορεί να έχει έκταση περίπου τρία τετραγωνικά μέτρα και πάνω από τριάντα.
- διαμονή στο παράρτημα – όχι μόνο κοντά στην είσοδο του σπιτιού, αλλά και σε οποιοδήποτε κατάλληλο μέρος, μπορεί ακόμη και να περιπλανηθεί σε ολόκληρο το κτίριο κατά μήκος της περιμέτρου.
Σε αντίθεση με μια τέτοια επέκταση, η βεράντα είναι τελείως κλειστή. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για χαλάρωση, αλλά ως επί το πλείστον έχει δημιουργηθεί για να ζεσταίνει το διάδρομο. Μέρος του κρύου αέρα παραμένει έξω από τα τοιχώματα της βεράντας και το άλλο μέρος θερμαίνεται μέσα σε αυτό, το οποίο επιτρέπει την κατάλληλη προστασία του δωματίου εισόδου. Το κιόσκι είναι σχεδόν πάντα προικισμένο με περιοριστικές πλευρές και δεν είναι ποτέ συνδεδεμένο μέρος του σπιτιού..
Επιλογή Ένα – Το ελαφρύτερο
Ο σχεδιασμός μιας βεράντας γίνεται καλύτερα εκ των προτέρων, ακόμη και στο στάδιο της ανάπτυξης σχεδίων του ίδιου του σπιτιού. Ως αποτέλεσμα, η οροφή του ίδιου του κτιρίου θα χρησιμεύσει ως θόλος πάνω από το χώρο
Στην παραπάνω φωτογραφία, η βεράντα στη χώρα ήταν σχεδόν επίπεδη με την επιφάνεια της γης. Και για την κατασκευή του, χρησιμοποιήθηκαν συνηθισμένες πλάκες επίστρωσης. Το μοτίβο μπορεί να επιλεγεί σύμφωνα με τις προτιμήσεις σας. Κάνοντας μια τέτοια βεράντα στη χώρα με τα χέρια σας είναι απαραίτητη σύμφωνα με το ακόλουθο σχέδιο.
- Μετράμε την έκταση του μελλοντικού κτηρίου. Συνιστάται να τοποθετήσετε μανταλάκια γύρω από την περίμετρο που δεν θα επιτρέψουν να ξεπεράσουν τα άκρα της περιμέτρου.
- Σκάβουμε τη γη από τον ιστότοπο, βάθους περίπου 15 (μέγιστο 20) cm.
- Ισοσταθμίστε τον ιστότοπο χρησιμοποιώντας το επίπεδο κατασκευής. Εάν το επιθυμείτε, μπορείτε να κάνετε την επιφάνεια λίγο κεκλιμένη, κυριολεκτικά μερικούς βαθμούς (χρησιμοποιείται απουσία θόλου). Έτσι, κατά τη διάρκεια των βροχοπτώσεων, λακκούβες δεν θα σχηματιστούν στην επιφάνεια, όλο το νερό θα ρέει φυσικά προς τα κάτω.
- Συμπληρώνουμε τη χαραγμένη εσοχή με θρυμματισμένη πέτρα. Το πάχος του στρώματος είναι περίπου 5-7 cm.
- Το επόμενο βήμα είναι να συμπιέσετε προσεκτικά το ανάχωμα. Το να το κάνεις αυτό χωρίς ειδικό εξοπλισμό είναι δύσκολο, αλλά δυνατό. Παίρνουμε παλιά χαρτόνια ή φύλλα μοριοσανίδας, τα απλώνουμε σε ολόκληρη την επιφάνεια και πιέζουμε πάνω με το φορτίο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ό, τι θέλετε: τσάντες με απορρίμματα κατασκευής, άμμο, τσιμέντο ή τούβλα. Μετά από μια μέρα, καταργούμε τα πάντα και συνεχίζουμε να δουλεύουμε.
- Ρίξτε ένα στρώμα άμμου πάνω από τα ερείπια, το πάχος του είναι 7-10 cm, αλλά μπορεί να πάει λίγο συν (ανάλογα με το πάχος του πλακιδίου που επιλέγετε).
- Και πάλι ισοπεδώνουμε το επόμενο ανάχωμα και το υγραντούμε προσεκτικά. Είναι αδύνατο απλώς να ποτίσετε από ένα σωλήνα, διαφορετικά θα σχηματιστούν λάκκοι. Ένας ψεκαστήρας κήπου είναι κατάλληλος για αυτό. Μετά βάζουμε τα πλακάκια.
Επιλογή δύο – μεσαία δυσκολία
Μπορείτε να δημιουργήσετε έναν συνδυασμένο τύπο βεράντας. Ένα μικρό μέρος του μπορεί να βρίσκεται κάτω από την οροφή του σπιτιού και τα υπόλοιπα θα είναι ανοιχτά. Η φωτογραφία δείχνει ένα δείγμα της έκδοσης φακέλου της βεράντας: χτισμένο κατά μήκος ολόκληρου του τοίχου του σπιτιού και πηγαίνει γύρω από τη γωνία
Εξετάστε μια φωτογραφία από βεράντες χωρών, οι οποίες είναι κατασκευασμένες από ξύλο. Χρειάζονται πιο προσεκτική φροντίδα: ετήσια βαφή ή βερνίκωμα, επιθεώρηση για φθαρμένα ή σάπια στοιχεία, έγκαιρη αντικατάστασή τους κ.λπ. Η ανοιχτή βεράντα στη χώρα που θεωρείται από εμάς γίνεται ως εξής.
- Τα ξύλινα μανταλάκια μήκους 20-30 cm επεξεργάζονται σε ολόκληρη την επιφάνεια με ασφαλτική μαστίχα. Αυτό γίνεται για την προστασία των στοιχείων από τη σήψη, καθώς θα είναι απευθείας στο έδαφος.
- Τα επεξεργασμένα στοιχεία οδηγούνται στο έδαφος, έτσι ώστε να σχηματίζονται ακόμη και σειρές (ένα βήμα μεταξύ τους είναι 40-50 cm).
- Κοντά στις προεξέχουσες κορυφές των πασσάλων τοποθετούνται ξύλινα κούτσουρα, τα οποία επίσης επεξεργάζονται με μαστίχα. Χρησιμοποιώντας βίδες, συνδέστε τις καθυστερήσεις στα στοιχήματα.
- Κατά μήκος της περιμέτρου (άκρα του ιστότοπου) οι καθυστερήσεις υποβάλλονται σε επεξεργασία βερνικωμένες και επίσης τοποθετούνται με βίδες αυτο-χτυπήματος.
- Τα κενά μεταξύ των σειρών υστέρησης γεμίζουν με χαλίκι. Το ύψος του αναχώματος πρέπει να είναι τέτοιο ώστε περίπου 2-3 cm να παραμένουν στην άκρη της υστέρησης.
- Οι σανίδες ράβονται από πάνω σε κάθετα τοποθετημένες σειρές. Πριν από την τοποθέτηση, πρέπει να αντιμετωπίζονται με αντισηπτικά και μετά – με βερνίκι.
Επιλογή Τρίτη – επίπονη
Όταν χτίζετε μια βεράντα σε υψόμετρο (ψηλό θεμέλιο ή πλαγιά του τοπίου), είναι απαραίτητο να εξοπλίσετε τον χώρο με περιοριστικά στοιχεία – κάγκελα. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν υπάρχουν μικρά παιδιά στο σπίτι.
Η πολυπλοκότητα της εφαρμογής σχετίζεται με τη διάταξη πολλών κιβωτίων. Δεδομένου ότι ο σχεδιασμός στηρίζεται μόνο σε λίγες κολόνες στήριξης και η κοινή πλατφόρμα “κρέμεται” στον αέρα, είναι απαραίτητο να εργαστείτε με την ισχύ ολόκληρης της συσκευής. Έτσι, το έργο πηγαίνει με αυτήν τη σειρά.
- Ανάλογα με τη συνολική έκταση της δομής, υπολογίζεται ο απαιτούμενος αριθμός θέσεων υποστήριξης. Είναι επιθυμητό για κάθε τετραγωνικό μέτρο να υπάρχει ένα στήριγμα (στην περίπτωση αυτή 4 τεμάχια).
- Στις θέσεις των πυλώνων σκίζουμε τις εσοχές, οι οποίες είναι διπλάσιες της διαμέτρου της μελλοντικής στήριξης. Ρίξτε το διάλυμα σκυροδέματος στο μαξιλάρι χαλικιών που βρίσκεται στο κάτω μέρος του λάκκου.
- Μετά τη σκλήρυνση του σκυροδέματος, χτίζουμε πάνω σε αυτά τα sites υποστηρίγματα από συνηθισμένα τούβλα.
- Προκειμένου να μην είμαστε σοφότεροι με τους συνδετήρες, ακριβώς στο πάνω μέρος του στηρίγματος κάνουμε ένα διάκενο στη μέση της τοιχοποιίας. Το πλάτος του είναι ίσο με το πλάτος της δέσμης, το οποίο στη συνέχεια θα τοποθετηθεί εκεί. Είναι στερεωμένο στην εσοχή με το ίδιο κονίαμα τσιμέντου και άμμου..
- Έχοντας τοποθετήσει τις ράβδους παράλληλες μεταξύ τους, από το ένα στήριγμα στο δεύτερο, αρχίζουμε να φτιάχνουμε το πρώτο κιβώτιο. Κάθετα στα δύο κύρια κορμούς, τοποθετούμε τις ράβδους σε βήματα των 40 cm.
- Πάνω από το πρώτο κιβώτιο, τοποθετείται ένα δεύτερο, το οποίο αποτελείται από τρεις καθυστερήσεις. Δύο από αυτά τοποθετούνται γύρω από τις άκρες, μία στη μέση. Η τοποθέτηση γίνεται ξανά κάθετα στην προηγούμενη σειρά.
- Το τελευταίο τρίτο κιβώτιο τοποθετείται σε τρεις καθυστερήσεις. Η διαδικασία είναι παρόμοια με αυτήν που περιγράφεται στην πέμπτη παράγραφο..
- Μετά το ράψιμο της επίστρωσης από σωστά επεξεργασμένες σανίδες. Ολοκληρώνει τη διαδικασία κατασκευής του βερνικιού μιας ξύλινης επιφάνειας.
Εάν επιθυμείτε, μπορείτε να συμπληρώσετε τις περιοχές των αυτο-κατασκευασμένων βεράντων με πρόσθετα στοιχεία: χαμηλές πλευρές ή κάγκελα. Σε ξύλινες κατασκευές, μπορούν να γίνουν μικρές τρύπες στις οποίες εισάγονται μεταλλικές σχάρες. Θα παίξουν το ρόλο της αποχέτευσης. Αλλά τις περισσότερες φορές, οι πλατφόρμες είναι εξοπλισμένες με κουβούκλια, τέντες και γεμάτες στέγες..
