Η συσκευή του δαπέδου σε ένα ξύλινο σπίτι: συμβουλές για την τοποθέτηση και την κατασκευή δύο τύπων κατασκευών

Η συσκευή του δαπέδου σε ένα ξύλινο σπίτι

Κατά την προφορά της λέξης «δάπεδο», οι περισσότεροι από εμάς αντιπροσωπεύουν την τελική επένδυση δαπέδου, χωρίς να σκεφτόμαστε ότι κάτω από αυτήν, όπως κάτω από το κερασάκι μιας πίτας, πολλά στρώματα γεμίσματος είναι κρυμμένα – περίπλοκες μηχανικές κατασκευές. Μια συγκεκριμένη συσκευή του δαπέδου σε ένα ξύλινο σπίτι εξαρτάται, πρώτα απ ‘όλα, από τον σκοπό του σπιτιού και των μεμονωμένων δωματίων του, από την ποιότητα και τις δυνατότητες της βάσης ρουλεμάν, δηλαδή, το δάπεδο ή το έδαφος. Ναι, και οι ανώτατες οροφές ποιότητας δεν θα είναι σε θέση να διασφαλίσουν την ανθεκτικότητα του δαπέδου, εάν η βάση τους δεν ήταν σωστά προετοιμασμένη και δεν έχει τα απαιτούμενα φυσικά και μηχανικά χαρακτηριστικά.

Περιεχόμενο

• Πώς είναι το πάτωμα ενός ξύλινου σπιτιού
• Βάση ρουλεμάν – επικάλυψη
• Η συσκευή ενός ξύλινου δαπέδου στο έδαφος

• Μονό ξύλινο δάπεδο
• Διπλή ξύλινη κατασκευή

Πώς είναι το πάτωμα ενός ξύλινου σπιτιού

Μια δομή που βρίσκεται μεταξύ της βάσης και του τελικού δαπέδου ονομάζεται υποδάπεδο ή υποδάπεδο. Η συσκευή του τραχιού δαπέδου μπορεί να είναι διαφορετική, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι ένας συνδυασμός των ίδιων συστατικών στοιχείων:

• το υποκείμενο στρώμα – αντιλαμβάνεται το φορτίο από την επίστρωση, το μεταφέρει στους τοίχους και κατανέμεται ομοιόμορφα κατά μήκος της βάσης. Μπορεί να είναι μια πλάκα στήριξης ή να παρασκευάζεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του εδάφους.
• επίπεδο ισοπέδωσης – ένα πυκνό στρώμα που ισοπεδώνει την επιφάνεια του υποκείμενου στρώματος. εάν έχει σχεδιαστεί μια κλίση δαπέδου, δημιουργείται επίσης σε αυτό το στάδιο χρησιμοποιώντας μια επίστρωση ή άλλες τεχνικές.
• ενδιάμεσο στρώμα – ένα στρώμα που συνδέει την επικάλυψη με τα υποκείμενα στοιχεία δαπέδου.
• στρώματα μόνωσης – παρέχουν θερμομόνωση, υγρασία και ηχομόνωση και η θέση τους εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο τα δάπεδα θα τοποθετηθούν σε ένα ξύλινο σπίτι και ποιες από τις λειτουργίες θα ανατεθούν στο μονωτικό στρώμα.

Έτσι, τα ξύλινα πατώματα σε μια ιδιωτική κατοικία είναι εξοπλισμένα με βάση το φορτίο, ο ρόλος των οποίων μπορεί να παιχτεί από χώμα ή ενδοδαπέδια, υπόγειο ή υπόγειο.

Βάση ρουλεμάν – επικάλυψη

Τα δάπεδα που είναι τοποθετημένα σε ενδοδαπέδια οροφή δεν επηρεάζονται ουσιαστικά από σημαντικές αλλαγές στη θερμοκρασία και την υγρασία. Σε τελική ανάλυση, το μικροκλίμα στα δωμάτια που μοιράζονται μαζί τους στον πρώτο και δεύτερο όροφο είναι σχεδόν εξίσου σταθερό και επομένως η δομή του δαπέδου δεν χρειάζεται πρόσθετο θερμικό ή φράγμα ατμών. Για αυτόν τον τύπο δαπέδου, η απομόνωση θορύβου είναι πιο σημαντική και, εάν υπάρχουν μπάνια στον δεύτερο όροφο, θα πρέπει να προσέχετε ενισχυμένη προστασία από πιθανές διαρροές..

Στην περίπτωση που το πάτωμα σε ένα ξύλινο σπίτι διαχωρίζει το θερμό κατοικημένο δάπεδο από το μη θερμαινόμενο υπόγειο ή υπόγειο, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη θερμική προστασία του. Δεδομένου ότι η ροή ζεστού αέρα κατευθύνεται από πάνω προς τα κάτω, από το σαλόνι στο υπόγειο, το προστατευτικό φράγμα ατμών πρέπει να τοποθετείται πάνω από τη θερμομόνωση, ακριβώς κάτω από το κάλυμμα του δαπέδου. Διαφορετικά, το θερμομονωτικό στρώμα θα υγραίνεται με συμπύκνωμα και θα χάσει τις ιδιότητες προστασίας από τη θερμότητα..

Η συσκευή ενός ξύλινου δαπέδου στο έδαφος

Κατά την κατασκευή προκατασκευασμένων ξύλινων σπιτιών, η εγκατάσταση ενός ξύλινου δαπέδου στο έδαφος είναι πολύ δημοφιλής: είναι φθηνά και ο σχεδιασμός τους είναι απλός. Επίσης, αυτή η μέθοδος δαπέδων χρησιμοποιείται ευρέως σε υπόγεια, εάν προβλέπονται από το έργο, και σε κτίρια κοινής ωφέλειας για διάφορους σκοπούς. Τις περισσότερες φορές σε ξύλινα σπίτια, τα δάπεδα είναι τοποθετημένα σε στύλους στήριξης.

Σημαντικό: Τα ισόγεια μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο σε ξηρά εδάφη! Το ξύλινο πάτωμα στους στύλους στήριξης εγκαθίσταται μόνο στις περιπτώσεις που οι ειδικές δοκοί στήριξης για την τοποθέτηση του δαπέδου δεν τοποθετούνται στους τοίχους του ξύλινου ξύλινου σπιτιού. Το δάπεδο στους στύλους στήριξης είναι μια πλωτή κατασκευή ανεξάρτητη από τα φέροντα τοιχώματα..

Η εγκατάσταση του ξύλινου δαπέδου στους στύλους στήριξης γίνεται με την ακόλουθη σειρά. Κατ ‘αρχάς, ένα στρώμα χλοοτάπητα απομακρύνεται από τον υπόγειο χώρο σε βάθος τουλάχιστον 50 cm, και ένα στρώμα θρυμματισμένης πέτρας, χαλικιού ή άμμου ποταμού χύνεται στην κοιλότητα που σχηματίζεται. Το στρώμα συμπλήρωσης ποτίζεται με νερό και συμπιέζεται προσεκτικά χρησιμοποιώντας μια ειδική τεχνική ramming. Μετά την ολοκλήρωση της συμπύκνωσης, το επίπεδο συμπλήρωσης θα πρέπει να αυξηθεί περίπου 20 cm πάνω από το επίπεδο του εδάφους γύρω από το σπίτι.

Το επόμενο βήμα είναι η εγκατάσταση κολόνων στήριξης. Είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε τούβλα ως υλικό για τις θέσεις στήριξης, όχι κόκκινο πυριτικό, αλλά κόκκινο. Η περιοχή διατομής της στήλης στήριξης για να εξασφαλιστεί η σταθερότητα ολόκληρης της δομής επιλέγεται ανάλογα με το ύψος της σχεδίασής της: όσο υψηλότεροι είναι οι στύλοι, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η περιοχή διατομής. Εάν το ύψος των στηλών τούβλου δεν υπερβαίνει τα 250 mm, τοποθετούνται σε ενάμισι τούβλα, και σε ύψος 250 mm και άνω – σε δύο. Μερικές φορές στήλες στήριξης σκυροδέματος εγκαθίστανται με συνολικές διαστάσεις από 400×400 mm έως 500×500 mm. Πρώτον, οι πόλοι εγκαθίστανται γύρω από την περίμετρο του σπιτιού με ένα βήμα 50-60 cm, ισοπεδώνοντας προσεκτικά την οριζόντια, επειδή εξαρτάται από την απόλυτα ομοιόμορφη επιφάνεια του μελλοντικού δαπέδου. Αφού ολοκληρώσετε την εγκατάσταση εξωτερικών στηριγμάτων, τοποθετήστε το εσωτερικό. Το βήμα τους, ανάλογα με την εποικοδομητική λύση του μελλοντικού δαπέδου, μπορεί να είναι 70-100 cm.

Σημαντικό: Μερικές φορές κατά την κατασκευή ξύλινων εξοχικών σπιτιών για εποχική διαβίωση, δεν εγκαθίστανται εσωτερικοί στύλοι στήριξης και η απαραίτητη αντοχή στο δάπεδο παρέχεται από ειδικές παχιές δοκούς, η διατομή των οποίων υπολογίζεται κατά το σχεδιασμό ενός σπιτιού.

Έχοντας ολοκληρώσει την εγκατάσταση των στηριγμάτων, τα άκρα τους προστατεύονται από ένα στρώμα στεγανοποίησης, συνήθως αυτή η λειτουργία εκτελείται από 2-3 στρώσεις υλικού στέγης και αρχίζουν να τοποθετούν τις δοκούς στήριξης. Η φέροντα δοκός είναι ένα συμπαγές κορμό ή δοκό κατάλληλου μήκους, αλλά εάν δεν υπάρχει τέτοιος ξυλεία ή για κάποιο λόγο δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί, μπορούν επίσης να διανεμηθούν κοντύτερες δοκοί συνδέοντας τους στις κολόνες των στηριγμάτων. Όταν εκτίθενται οι δοκοί, βαθμονομούνται ξανά προσεκτικά χρησιμοποιώντας το επίπεδο οριζόντια, εάν είναι απαραίτητο, ισοπεδώστε χρησιμοποιώντας ξύλινες φλάντζες και σφήνες. Όταν εκτεθούν όλες οι δοκοί, η θέση των παρεμβυσμάτων και των σφηνών πρέπει να στερεώνεται με καρφιά. Η βάση στήριξης των δοκών στήριξης είναι έτοιμη, τώρα μπορείτε να την βάλετε σε ένα ξύλινο πάτωμα, το οποίο μπορεί να είναι μονό ή διπλό.

Σημαντικό: Εάν ένα ξύλινο σπίτι υποτίθεται ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καλοκαιρινή κατοικία στη ζεστή εποχή και το χειμώνα δεν θα θερμανθεί, για να αποφευχθεί η μετατόπιση των κολόνων στήριξης λόγω της κατάψυξης του εδάφους, θα πρέπει να γίνει υψηλότερη συμπλήρωση και το ανώτερο στρώμα από χοντρό χαλίκι.

Μονό ξύλινο δάπεδο

Απλό στην εγκατάσταση και τη λειτουργία, ένα ξύλινο πάτωμα είναι συνήθως τοποθετημένο σε εξοχικές κατοικίες, όπου οι άνθρωποι είναι συνεχώς μόνο στη ζεστή εποχή. Σε ξύλινες εξοχικές κατοικίες μιας μικρής περιοχής, δεν δημιουργούν καν πάντοτε δομή από κολόνες στήριξης, αλλά απλώς τοποθετούν δοκάρια στήριξης σχεδιασμένα για την τοποθέτηση του δαπέδου στους εξωτερικούς τοίχους του σπιτιού.

Η τοποθέτηση του δαπέδου σε ένα ξύλινο σπίτι μιας μικρής περιοχής γίνεται με την ακόλουθη σειρά. Εάν οι δοκοί στήριξης προβλέπονται αρχικά για την κατασκευή των εξωτερικών τοίχων του κορμού, τότε τοποθετούνται απαραίτητα κορμοί μεταξύ τους και στη συνέχεια τοποθετούνται σανίδες ενός δαπέδου..

Εάν το σχέδιο ενός ξύλινου σπιτιού παρέχει έναν ενιαίο όροφο στους πόλους στήριξης, τότε οι δοκοί στήριξης, κατά κανόνα, τοποθετούνται λαμβάνοντας υπόψη τις απαιτήσεις αυτού του συγκεκριμένου τύπου δαπέδου κατά τη διαδικασία δημιουργίας μιας δομής στήριξης. Δηλαδή, όταν η απόσταση μεταξύ των στηλών στήριξης είναι 80 cm, τοποθετούνται οι φέροντες δοκοί με τμήμα 100×100 mm και εάν η απόσταση μεταξύ των στηριγμάτων είναι 100 cm, τότε τοποθετούνται οι δοκοί με διατομή 120×120 mm.

Εάν το σύστημα των φέροντων δοκών πληροί αυτές τις προϋποθέσεις, τότε ακριβώς πάνω από αυτά μπορείτε να τοποθετήσετε το δάπεδο από το αυλάκι. Εάν για κάποιο λόγο δεν πληρούται αυτή η προϋπόθεση, πρώτα στις δοκούς στήριξης στοίβα ένα πλέγμα από ένα αρχείο καταγραφής και τοποθετούνται μόνο σανίδες δαπέδου. Κούτσουρα – αυτή είναι μια ξύλινη δοκός με ένα τμήμα 50×50 mm ή 60×60 mm, το οποίο είναι τοποθετημένο με ένα πλέγμα πάνω από τις δοκούς στήριξης. Το βήμα τοποθέτησης του κορμού επιλέγεται ανάλογα με το πάχος της σανίδας που προορίζεται για την τοποθέτηση του δαπέδου. Εάν το πάχος της σανίδας γλωττίδας και αυλάκωσης που προορίζεται για δάπεδο είναι 28 mm, τότε τα κούτσουρα τοποθετούνται σε απόσταση 50 cm και με το πάχος της σανίδας γλωττίδας και αυλάκωσης 38 mm, το βήμα υστέρησης αυξάνεται στα 60 cm.

Έχοντας απλώσει όλες τις καθυστερήσεις στη βάση των δοκών, με τη βοήθεια σφηνών και παρεμβυσμάτων έθεσε το σύστημα υστέρησης σε επίπεδο και τελικά σταθερά στερεωμένο με καρφιά. Ακριβώς πάνω στο σύστημα καθυστέρησης, ένα μαύρο δάπεδο τοποθετείται από ένα πλαστικό φύλλο ή από ένα τελειωμένο φύλλο. Οποιοδήποτε κάλυμμα δαπέδου τοποθετείται στο τραχύ δάπεδο: λινέλαιο, laminate, χαλί. Το τελικό δάπεδο από τη σανίδα γλωττίδας και αυλακιού συνήθως κυκλώνεται και καλύπτεται με διάφορα στρώματα βερνικιού ή άλλης σύνθεσης για κάλυψη του δαπέδου.

Ενιαία ξύλινα πατώματα τοποθετούνται σε εξοχικά ξύλινα σπίτια και άλλες προσωρινές ή βοηθητικές κατασκευές, όταν τα χαρακτηριστικά θερμομόνωσης δεν παίζουν ρόλο και η επιλογή επιλογής καθορίζεται από το χαμηλό κόστος και την ταχύτητα εγκατάστασης. Σε πρωτεύουσες ξύλινες κατοικίες που προορίζονται για μόνιμη ή περιοδική κατοικία καθ ‘όλη τη διάρκεια του έτους, συμπεριλαμβανομένου του χειμώνα, συνιστάται να εξοπλίσετε ζεστά διπλά ξύλινα πατώματα.

Διπλή ξύλινη κατασκευή

Πιο περίπλοκο σε σύγκριση με ένα μονό διπλό ξύλινο πάτωμα είναι μια πολυστρωματική δομή που αποτελείται από ένα τραχύ δάπεδο από πλαστικές σανίδες, μονωτικά ατμών, εξοικονόμησης θερμότητας και ηχοαπορροφητικά στρώματα και, τέλος, μια σανίδα φινιρίσματος κουρτίνας από μια αυλακωμένη σανίδα. Αυτός ο σχεδιασμός κεφαλαίου θα διατηρήσει ένα ευχάριστο δροσερό σπίτι στο ζεστό καλοκαίρι και θα προσφέρει ένα άνετο μικροκλίμα το χειμώνα.

Η τοποθέτηση του ξύλινου δαπέδου της διπλής μόνωσης δομής ξεκινά με την τοποθέτηση πάνω από τις δοκούς στήριξης του συστήματος των λεγόμενων κρανιακών δοκών που βρίσκονται στους υποστηρικτικούς πυλώνες. Στα κρανιακά δοκάρια και τοποθετήστε το τραχύ δάπεδο, προσαρμόζοντας τις σανίδες στενά μεταξύ τους .. Για το τραχύ δάπεδο, είναι κατάλληλες οι σανίδες πάχους 15-45 mm. Αυτό μπορεί να είναι σανίδα χαμηλής ποιότητας, σανίδα, σπασμένο, αλλά πρέπει απαραιτήτως να είναι από κωνοφόρο ξύλο, και το καλύτερο από όλα από αγριόπευκο. Δηλαδή, πρέπει να είναι ξύλο με υψηλή περιεκτικότητα σε ρητίνη, προεπεξεργασμένο με αντισηπτικό.

Έχοντας τοποθετήσει το προσχέδιο δαπέδου, ένα στρώμα προστασίας από τη θερμότητα εφαρμόζεται σε αυτό. Μπορεί να είναι οποιοδήποτε σύγχρονο θερμομονωτικό υλικό, για παράδειγμα, ορυκτό μαλλί ή πολυστυρένιο. Όμως, στην παράδοση του ξύλινου σπιτιού, ως θερμαντήρας του υποδάφους, έχουν από καιρό χρησιμοποιήσει ένα καλά αποδεδειγμένο μείγμα πριονιδιού και πηλού από ξύλο σε αναλογία 1: 1 που βρέχεται με μικρή ποσότητα νερού, η οποία εφαρμόζεται με πάχος στρώσης 35-50 mm. Στην κορυφή του αποξηραμένου στρώματος αργίλου-πριονιδιού απλώστε ένα στρώμα διογκωμένου αργίλου μικρού ή μεσαίου μεγέθους. Το πάχος του διογκωμένου στρώματος αργίλου πρέπει να είναι 5-10 mm, αλλά ταυτόχρονα, πρέπει να παραμείνει κενό τουλάχιστον 10-15 mm μεταξύ του στρώματος μόνωσης και του τελικού δαπέδου φινιρίσματος.

Εάν είναι επιθυμητό, ​​οποιοδήποτε πολυμερές φιλμ μπορεί να τοποθετηθεί σε ένα παχύ στρώμα θερμομόνωσης, το οποίο θα εκτελεί τη λειτουργία του φράγματος ατμών και μπορείτε να προχωρήσετε στην τοποθέτηση του τελικού δαπέδου από την αυλάκωση. Η σανίδα του τραχιού και δίκαιου δαπέδου καρφώθηκε στα κούτσουρα ή στις ράβδους κρανίου με καρφιά υπό γωνία 40-45 ° σε απόσταση 15-20 mm από την άκρη σε κάθε πλευρά. Η σανίδα δαπέδου τοποθετείται σφιχτά και το διάκενο μεταξύ δύο γειτονικών σανίδων δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1 mm, διαφορετικά, σε περίπτωση ξήρανσης ξύλου, ενδέχεται να εμφανιστούν πολύ μεγάλα κενά στο πάτωμα.

Εάν σκοπεύετε να αφήσετε τον τελευταίο όροφο ως επίστρωση φινιρίσματος, κάντε κύκλο και μετά βερνίκι, τότε για να το στερεώσετε στα κούτσουρα είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε ειδικά καρφιά χωρίς καπάκια, σφυρηλάτηση στην σανίδα με μεταλλικό αποσβεστήρα σε βάθος 3-5 mm. Εάν σχεδιάζεται να τοποθετήσετε το παρκέ, τότε το δεύτερο, το λεγόμενο δάπεδο φινιρίσματος μπορεί να είναι κατασκευασμένο από σανίδες χαμηλότερης ποιότητας και στη συνέχεια, ακολουθώντας την τεχνολογία, τοποθετήστε το παρκέ.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η δομή του δαπέδου στους υποστηρικτικούς στύλους δεν συνδέεται με άκαμπτους δεσμούς με άλλα δομικά στοιχεία, προκειμένου να αποφευχθούν τα φορτία σοκ σε κάθετα χωρίσματα και τοίχους, αφήνονται κενά πλάτους περίπου 20 mm. Τα κενά γεμίζουν με ειδικά παρεμβύσματα από ελαστικά υλικά και στη συνέχεια διακοσμούνται με πλίνθο.

Για τον αερισμό του χώρου μεταξύ των στρωμάτων του διπλού δαπέδου στις γωνίες του δαπέδου φινιρίσματος, γίνονται οπές με διάμετρο 50-60 mm, οι οποίες είναι κλειστές με διακοσμητικές γρίλιες, γείσο, αυξάνοντάς τις ελαφρώς κατά 10-15 mm πάνω από το πάτωμα έτσι ώστε κατά τον καθαρισμό να μην εισέρχεται νερό στο δάπεδο. Για πιο αποτελεσματικό εξαερισμό, ορισμένα ανοίγματα στο πάτωμα δεν είναι αρκετά, επομένως, στο υπόγειο του σπιτιού παρέχονται επίσης ειδικά παράθυρα εξαερισμού ή καταπακτές..

Η προτεινόμενη τεχνολογία τοποθέτησης του διπλού δαπέδου είναι κατάλληλη για τη διευθέτηση των δαπέδων στους διαδρόμους, τα σαλόνια, τη μελέτη και τα υπνοδωμάτια ενός ξύλινου κτιρίου κατοικιών. Σε κουζίνες και μπάνια, όταν τακτοποιείτε δάπεδα αυτού του τύπου, θα δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στη στεγανοποίηση της στεγανοποίησης τεχνολογικών κενών στις αρθρώσεις των δαπέδων και των τοίχων.