• 14/05/2022
• Κατηγορίες: Οροφή

Πώς να βάψετε το ταβάνι μόνοι σας χωρίς λάθη και αλλαγές

Έτσι, εάν διαβάζετε αυτό το άρθρο, τότε πραγματικά ενδιαφέρεστε για το πώς να βάψετε το ταβάνι. Φυσικά, δεν μπορείτε να το βάψετε καθόλου, αλλά, για παράδειγμα, να ταπετσαρίσετε ή να εγκαταστήσετε μια ένταση ή μια επιλογή ανάρτησης. Ωστόσο, για ορισμένους ανθρώπους, το κόστος αυτό είναι αδύνατο λόγω του αιτιώδους λόγου για την έλλειψη χρημάτων, αν και η χρώση θα κοστίσει επίσης “μια όμορφη πένα”. Τα σύγχρονα χρώματα οροφής υψηλής ποιότητας δεν είναι φθηνά, αλλά δεν πρέπει να τα εξοικονομήσετε, επειδή εξαρτάται από τις ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά τους που εξαρτάται από τη δική σας ικανοποίηση (ή δυσαρέσκεια) από την εργασία που έχει γίνει.

Περιεχόμενο

• Επιλέγουμε χρώμα για την οροφή
• Πώς να βάψετε την οροφή

• Προετοιμασία επιφάνειας πριν από τη βαφή
• Εργαλεία ζωγραφικής οροφής
• Αυστηρή προσήλωση στην τεχνολογία – εξαιρετικό αποτέλεσμα
• Σημαντική ασήμαντη ή μικρή σημασία

Επιλέγουμε χρώμα για την οροφή

Πρώτα απ ‘όλα, φυσικά, πρέπει να μάθετε ποια μπογιά να βάψετε το ταβάνι, γιατί αυτό το παχύ μείγμα βερνικιών, λαδιών και χρωμάτων καθορίζει την ευκολία και την απλότητα της ζωγραφικής.

Γενικά, τα χρώματα γαλακτώματος είναι ιδανικά για οροφές, καθώς παρέχουν ομοιόμορφη και ομοιόμορφη εφαρμογή. Τα πλεονεκτήματα αυτού του τύπου βαφής περιλαμβάνουν:

• μάλλον υψηλή ταχύτητα ξήρανσής τους.
• έλλειψη δυσάρεστης μυρωδιάς
• ευκολία στο πλύσιμο του εργαλείου εργασίας, ιδίως των πινέλων και των χεριών μετά την ολοκλήρωση της χρώσης.
• μη τοξικότητα.

Το νερό με βάση το χρώμα χαρακτηρίζεται από εξαιρετική πρόσφυση (δηλαδή πρόσφυση) σε επιφάνειες από σκυρόδεμα, τούβλο, στόκος, γύψο και άλλα.

Όλα τα χρώματα με βάση το νερό μπορούν να χωριστούν σε τρεις τύπους:

1. Πυριτικά χρώματα;
2. Βαφές σιλικόνης;
3. Ακρυλικά χρώματα.

Τα ακρυλικά χρώματα έχουν τον υψηλότερο συντελεστή απορρόφησης νερού, καθώς η διαπερατή από ατμούς μεμβράνη που σχηματίζεται κατά την ξήρανσή τους ουσιαστικά δεν περνά νερό και τους ατμούς της. Τα πυριτικά χρώματα χαρακτηρίζονται από πολύ μεγαλύτερη απορρόφηση νερού, ενώ τα χρώματα σιλικόνης συνδυάζουν τα πλεονεκτήματα των δύο πρώτων τύπων – υψηλή διαπερατότητα ατμών και χαμηλή απορρόφηση νερού.

Αλλά τα χρώματα με βάση το νερό μπορούν επίσης να διαφέρουν στον βαθμό στιλπνότητας. Τα ματ χρώματα μπορούν να κρύψουν μικρά ελαττώματα στην οροφή και, επιπλέον, δημιουργούν την πιο αρμονική και ολοκληρωμένη σχεδίαση από ημι-γυαλιστερή και ακόμη πιο γυαλιστερή. Το γυαλιστερό χρώμα, όπως μια δοκιμή litmus, δίνει αμέσως όλες τις παρατυπίες και τα λάθη που έκανε ο πλοίαρχος κατά τη ζωγραφική. Λάβετε αυτό υπόψη κατά την επιλογή ενός χρώματος, διαφορετικά διατρέχετε μεγάλο κίνδυνο να ξοδέψετε περισσότερα χρήματα από ό, τι σχεδιάσατε.

Πώς να βάψετε την οροφή

Επέλεξαν λοιπόν το χρώμα, ετοίμασαν το ταβάνι … ή όχι; Ας δούμε λίγο πώς να προετοιμάσουμε την επιφάνεια της οροφής για ζωγραφική.

Προετοιμασία επιφάνειας πριν από τη βαφή

Πρώτον, πρέπει να απαλλαγείτε από το παλιό ασβέστη ή το χρώμα. Το πρώτο ξεπλένεται εύκολα με σαπούνι και νερό και μαλακό σφουγγάρι και το δεύτερο με ειδική λεπτή σπάτουλα με

χρησιμοποιήστε εάν είναι απαραίτητο (εάν δεν μπορείτε απλώς να ξύσετε) τον διαλύτη.

Δεύτερον, εάν υπάρχουν αρμοί στην οροφή, πρέπει να απαλλαγούν από τον παλιό γύψο με την ίδια σπάτουλα..

Τρίτον, μια καθαρή οροφή πρέπει να ασταρωθεί, διαφορετικά ο κίνδυνος να χαλαρώσετε το στόκο στο κεφάλι αυξάνεται πολλές φορές. Είναι το αστάρι που επιτρέπει στον στόκο να παραμείνει στο ταβάνι χωρίς καμία απειλή για την υγεία σας. Εφαρμόζεται με μαλακό κύλινδρο σε ένα στρώμα. Η διαδικασία δεν είναι περίπλοκη και δεν χρειάζεται πολύ χρόνο..

Τέταρτον, πρέπει να καλύψουμε το ταβάνι μας. Εδώ μπορεί να προκύψουν τα πρώτα προβλήματα, επειδή το γεγονός δεν είναι ένα από τα πιο ευχάριστα και εύκολα. Αλλά αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί μια τέλεια επίπεδη επιφάνεια. Αφού τελειώσετε το στόκο, περπατήστε ένα λεπτό γυαλόχαρτο σε όλη την οροφή για να καταστρέψετε τα τελευταία ελαττώματα και τελικά ξεκινήστε τη ζωγραφική.

Εργαλεία ζωγραφικής οροφής

Το ερώτημα για το πώς να βάψετε σωστά την οροφή εξακολουθεί να ισχύει για εσάς; Στη συνέχεια προχωράμε περισσότερο και επιλέγουμε ένα εργαλείο ποιότητας για αυτούς τους σκοπούς.

Το πινέλο εδώ, φυσικά, είναι ακατάλληλο, επειδή πρέπει να βάψετε όχι τους τοίχους και ούτε το πάτωμα, αλλά την οροφή. Τα χέρια κατά τη διάρκεια αυτής της εργασίας μουδιάζουν γρήγορα, οπότε ο μακρύτερος κύλινδρος λαβής θα είναι η πιο σίγουρη και πιο σωστή λύση.

Αυτό το εργαλείο ζωγραφικής καθορίζει το τελικό αποτέλεσμα, που σημαίνει ότι πρέπει να το επιλέξετε προσεκτικά. Το αφρώδες ελαστικό είναι απολύτως ακατάλληλο – δίνει φυσαλίδες που αφήνουν άσχημα σημεία. Το Velor δεν είναι επίσης αυτό – παίρνει λίγο χρώμα. Αλλά ο κύλινδρος με ένα κοντό φυσικό σωρό είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεστε. Είναι ο μόνος από όλους που δείχνει το τέλειο αποτέλεσμα..

Συμμετέχετε σε πολλούς κυλίνδρους ταυτόχρονα – ένα ζευγάρι με κοντό σωρό και ένα για να ολοκληρώσετε τη ζωγραφική με μέσο μήκος στοίβας.

Αυστηρή προσήλωση στην τεχνολογία – εξαιρετικό αποτέλεσμα

Το πιο σημαντικό πράγμα σε αυτήν την περίπλοκη και κουραστική διαδικασία είναι η εφαρμογή μιας ομοιόμορφης σύνθεσης βαφής στην επιφάνεια της οροφής, αλλά πώς να το επιτύχετε?

Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση είναι η οδηγία, η οποία είναι απαραίτητα σε κάθε κουτί βαφής. Αραιώνουμε, ακολουθώντας αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι χαρτί. Υπάρχουν επίσης χρώματα που δεν χρειάζεται να αραιωθούν καθόλου. Στη συνέχεια απλώς ανακατέψτε το και μπορείτε να αρχίσετε να χρωματίζετε.

Παίρνουμε τον κύλινδρο και τον βουτάμε προσεκτικά σε έναν κάδο βαφής, αλλά όχι εντελώς, αλλά μόνο στη μία πλευρά. Στη συνέχεια το τυλίγουμε σε ειδικό δίσκο (αν δεν υπάρχει, πάρτε ένα κομμάτι παλιού λινέλου, σκληρού χαρτιού κ.λπ.) μέχρι να καλυφθεί πλήρως με βαφή.

Σημαντικό: εάν βυθίσετε τον κύλινδρο στη μπογιά και τον κυλίσετε αμέσως στην οροφή, παίρνετε τα λεγόμενα νεπρόκρα, τα οποία, όταν στεγνώσουν, μετατρέπονται σε κηλίδες.

Εάν μετά το πρώτο «μπάνιο» του κυλίνδρου στο χρώμα δεν έχει επικαλυφθεί με όλες τις πλευρές, βυθίστε το ξανά και τυλίξτε το ξανά στο δίσκο. Μπορείτε να εξασκηθείτε λίγο, για παράδειγμα, στους τοίχους (εάν είναι, φυσικά, γυμνοί) ή κάτι άλλο, κάτι που δεν είναι κρίμα.

Συνεχίζουμε. Έχοντας μάθει να κυλώνει τον κύλινδρο σε διαφορετικές επιφάνειες, αρχίζουμε να κάνουμε το ίδιο, αλλά ήδη στην οροφή. Φαίνεται ότι δεν υπάρχει τίποτα περίπλοκο, αλλά … εδώ είναι ο «σκύλος θαμμένος». Το χρώμα πρέπει να εφαρμόζεται ομοιόμορφα, δηλαδή, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χάσετε ούτε μία περιοχή, και ταυτόχρονα πολύ γρήγορα. Αλλά δεν πρέπει να έχετε προβλήματα με την ταχύτητα, επειδή ο κύλινδρος κινείται αρκετά γρήγορα. Απλά μην τον ξεχάσετε καθώς δίνει όλο το χρώμα στην οροφή, βυθίστε ξανά στον κάδο.

Ζωγραφίζουμε με λωρίδες πλάτους 0,5-1 μέτρων. Πρέπει να τους οδηγήσετε σε όλο το δωμάτιο, έτσι ώστε οι αρθρώσεις να είναι λιγότερο αισθητές. Μια λωρίδα χρώματος πρέπει να υπερβαίνει τα όρια της προηγούμενης κατά 10-20 εκ. Μετά την ξήρανση της πρώτης στρώσης, εφαρμόστε τη δεύτερη, αλλά οι αρμοί της προηγούμενης λωρίδας δεν πρέπει να συμπίπτουν με τις αρθρώσεις του νέου.

Κατά τη διαδικασία βαφής, σκεφτείτε την κατεύθυνση της εφαρμοζόμενης επικάλυψης. Το τελευταίο στρώμα πρέπει να εφαρμοστεί προς την πηγή φωτός (παράθυρο) και το προηγούμενο – απέναντι.

Τώρα για το «θαμμένο σκυλί». Όρθιος με το κεφάλι σου πάνω και κυλώντας το χρώμα στην οροφή με έναν κύλινδρο, δεν θα δεις εκείνα τα μέρη όπου υπάρχουν “φαλακρές κηλίδες”. Φαίνεται ότι ολόκληρη η επιφάνεια είναι ομοιόμορφα βαμμένη, αλλά αυτό δεν συμβαίνει συνήθως. Πρέπει να απομακρύνετε περιοδικά και να κοιτάτε το έργο σας από διαφορετική γωνία ή για να προσελκύσετε έναν βοηθό για αυτούς τους σκοπούς, ο οποίος, αφού παρατήρησε έλλειψη χρώματος, θα σας ενημερώσει αμέσως ότι θα εξαλείψετε το ελάττωμα εγκαίρως.

Σημαντικό: εάν αφήσετε τουλάχιστον μια μικρή περιοχή άβαφη, τότε σας παρέχεται ένα σημείο στην οροφή. Ανεξάρτητα από το πώς αργότερα το στόκο, δεν πηγαίνει πουθενά.

Εάν παρατηρήσετε αυτές τις αποχρώσεις, η επιφάνεια της οροφής σας θα αποδειχθεί λεία και τόσο ματ όσο το κέλυφος των αυγών.

Σημαντική ασήμαντη ή μικρή σημασία

Φυσικά, δεν θα εφαρμόσετε το χρώμα σε ένα στρώμα, διότι δεν θα επιτύχετε το τέλειο αποτέλεσμα με την επάλειψη του χρώματος με ένα λεπτό στρώμα. Κάθε στρώση πρέπει να είναι στεγνή, οπότε είναι καλύτερο να βάφετε την οροφή το απόγευμα και μετά το πρωί μπορείτε να ξεκινήσετε τη δεύτερη διαδικασία.

Σημαντικό: εάν εφαρμόσετε ένα δεύτερο στρώμα χρώματος αμέσως μετά το πρώτο, τότε η δομή του ήδη ελαφρώς στεγνού κάτω στρώματος σπάει, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε άσχημες συνέπειες.

Είναι πιθανό ότι μετά την ξήρανση του πρώτου στρώματος θα παρατηρήσετε κηλίδες και, στη συνέχεια, μπορείτε να εφαρμόσετε ένα άλλο στρώμα σε ολόκληρη την επιφάνεια της οροφής, αλλά η συνοχή του θα πρέπει να είναι πιο υγρή. Δεν μπορείτε απλώς να λερώσετε τις κηλίδες με παχύ χρώμα, εφαρμόζοντας το με διακεκομμένες πινελιές.

Λοιπόν, τώρα ξέρετε πώς να βάψετε την οροφή με βαφή με νερό, αλλά μπορεί να έχετε μια άλλη ερώτηση: τι να κάνετε εάν οι λεκέδες παραμένουν?

Δυστυχώς, πρακτικά τίποτα δεν μπορεί να γίνει σε αυτήν την κατάσταση, ο μόνος τρόπος διέλευσης είναι ότι η εργασία πρέπει να επαναληφθεί. Για να το κάνουμε αυτό, αλέθουμε ολόκληρη την επιφάνεια της ανεπιτυχώς βαμμένης οροφής με ένα μικρό σμαραγδένιο πανί στερεωμένο στη ράβδο. Βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχει ούτε μία περιοχή που να μην αγγίζετε το δέρμα, διαφορετικά θα πρέπει να επαναλάβετε αυτήν τη διαδικασία ξανά και ξανά.

Εάν παρατηρήσετε κηλίδες μετά το πρώτο ή το δεύτερο στρώμα, τότε είστε πολύ τυχεροί – θα σας αρέσει το αποτέλεσμα μετά το στίλβωση και δεν θα υπάρχουν άλλα σημεία. Αλλά αν έχετε ήδη εφαρμόσει τρία ή τέσσερα στρώματα και μόνο τότε έχετε δει τα ελαττώματα, τότε δεν μπορείτε να απαλλαγείτε από την απλή λείανση – θα πρέπει να βάλετε, να αλέσετε και να βάψετε τα πάντα από την αρχή.

Πολλοί άνθρωποι ενδιαφέρονται για μια άλλη ερώτηση, πώς να βάψετε μια οροφή γυψοσανίδας; Η απάντηση είναι απλή: όπως μια κανονική, τσιμεντένια οροφή. Η ίδια τεχνολογία βαφής, τα ίδια εργαλεία και τα ίδια πιθανά προβλήματα.