Όταν επιλέγετε γεννήτριες ντίζελ, είναι εξαιρετικά σημαντικό να επιλέξετε σωστά όλα τα χαρακτηριστικά που είναι εγγενή σε αυτές τις συσκευές. Και, φυσικά, είναι απαραίτητο να τα συσχετίσουμε προσεκτικά με την υπάρχουσα πραγματικότητα, με τις συνθήκες υπό τις οποίες ο εξοπλισμός θα πρέπει να λειτουργεί, να τηρεί την οικονομική και τεχνική σκοπιμότητα. Ένα από τα κύρια, αλλά, δυστυχώς, που δεν προσελκύουν συχνά την προσοχή των χρηστών, οι παράμετροι είναι η φάση, η οποία κατανέμεται απολύτως σε όλες τις γεννήτριες ντίζελ.
Φυσικά, μπορεί να ισούται μόνο με ένα ή τρία. Πολλοί το πιστεύουν λανθασμένα «Όσο μεγαλύτερο τόσο καλύτερα», και τότε πρέπει να πληρώσουν πολύ ακριβά για το λάθος τους. Θα μιλήσουμε για τη διαφορά μεταξύ μονοφασικών και τριφασικών μοντέλων σήμερα, καθώς και για το πότε και ποιο είναι προτιμότερο..
Τι σημαίνει σταδιακή;?
Ίσως δεν υπάρχει τέτοιο άτομο που στην καθημερινή ζωή δεν συναντά συσκευές που το διαβατήριό τους λέει ότι έχουν σχεδιαστεί για 380V. Όλοι όσοι θυμούνται το σχολικό μάθημα φυσικής κατανοούν ότι η διαφορά μεταξύ 220V και 380V είναι τεράστια και όταν οργανώνετε ένα κοινό δίκτυο τροφοδοσίας, εάν υπάρχουν και οι δύο συσκευές, αυτό δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Εάν παραβλεφθεί η παρουσία ηλεκτρονικών και υψηλής τάσης τεχνολογίας, προκύπτει ένα θλιβερό αποτέλεσμα «ανισορροπία φάσης», οδηγώντας, στην καλύτερη περίπτωση, σε αστοχία του φορτίου λόγω της άνισης κατανομής των φορτίων.
Ακριβώς σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζονται τριφασικές γεννήτριες ντίζελ. Επιπλέον, αξίζει να θυμόμαστε ότι τα μονοφασικά μοντέλα, χωρίς εξαίρεση, που παράγονται από γεννήτριες ντίζελ σήμερα είναι ικανά να εξυπηρετούν τη συνολική κατανάλωση ισχύος, που δεν υπερβαίνει μόνο τα 16 kW. Εάν η υπολογισμένη ισχύς του δικτύου υπερβαίνει αυτόν τον δείκτη, είναι προτιμότερο να επιλέξετε τριφασικές γεννήτριες ντίζελ.
Πλεονεκτήματα τριών φάσεων τροποποιήσεων
Παρά το γεγονός ότι η χρήση τριών φάσεων μοντέλων παραγγελιών πετρελαιοκινητήρων περιορίζεται σαφώς από ορισμένες συνθήκες, δεν μπορεί παρά να θυμηθεί ορισμένα από τα σημαντικά πλεονεκτήματά τους έναντι των μονοφασικών ομολόγων. Πρώτον, τέτοιες μονάδες διανέμουν σημαντικά πιο ομοιόμορφα και ικανά το φορτίο και στην έξοδο δίνουν πολύ υψηλή ποιότητα ρεύματος σε όλες τις παραμέτρους.
Το γεγονός είναι ότι η οργάνωση τέτοιων μοντέλων φαίνεται να είναι πολύ πιο περίπλοκη, συχνά βασίζεται πλήρως σε τεχνολογίες μετατροπέα. Περιλαμβάνουν σίγουρα στη δομή τους έναν αδύνατο αριθμό αισθητήρων και ελεγκτών, συστήματα για αυτόματη απόκριση σε συγκεκριμένους δείκτες.